Vakantie Patagonië: (Sawadee) groepsreis 25 dagen

Route in rood

Dag 1-3: Santiago de Chili (Chili)

De vakantie is begonnen. Na een weekje griep gehad te hebben, op tijd hersteld in het vliegtuig gestapt. Vlucht verliep vlekkeloos. Om 20.50 uit Amsterdam vrijdag vertrokken en om 10.30 aangekomen in Santiago de Chili.Beetje geslapen in vliegtuig (weinig gemerkt van de slaappil). Had een goede plaats geregeld, kon met de benen languit. Tijdens de vlucht alle groepsleden gespot (bergschoenen, afritsbroeken).

Opgepikt op vliegveld door reisleider en per bus naar hotel. Kamerindeling geregeld. Slaap met Ronald, een jongen van mijn leeftijd op de kamer die een uitgebreide fotocameracollectie heeft, dus genoeg gespreksstof. Na een voorstelrondje (en snel de warme wandelschoenen vervangen voor de noodzakelijke teva's) ging iedereen zijn eigen weg. Geluncht in een tentje met alleen Chilenen (blijf graag weg uit toeristenrestaurants). Enorme hotdog verobberd met zuurkool (Duitse invloed?).

´s middags wat rondgelopen met als hoogtepunt Cerro San Cristobal. Een park tegen een fikse heuvel gelegen. Met treintje omhoog. Niet erg sportief, maar het was bloody warm (30 graden) en we gaan nog genoeg klimmen. Was zonder zonnecreme op pad gegaan, niet slim, want de het was strak blauw en zeer felle zon. Enfin, bovenop een fantastisch uitzicht en a la Rio of Havana een groot wit Maria/Christusbeeld. Half rolletje volgeschoten. Eind van de dag bij toeval langs ander park gelopen met mooie fonteinen en ondergaande zon. Kortom, genoeg fotogenieke momenten. ´s Avonds met hele groep uit eten geweest en daarna naar bed.Overdag was trouwens iemand bijna van zijn camera beroofd (ik pas goed op!!) en iemand z´n pinpas was ingeslikt.

Vanochtend uitgeslapen (9.15), rustig ontbeten en alle spullen verzameld in kamer omdat we vanavond al per nachtbus vertrekken naar Pucon, zo'n 1300 km zuidelijker. Vandaag nog een beetje hier rondstruinen. Santiago telt 6 miljoen inwoners, dus ondoenlijk om in 1,5 dag alles te zien. Had trouwens geen bereik met mobiele telefoon, kon dus niet even naar Nederland smsen.

Plaza de Armas, Santiago de Chili

Dag 4-5: Santiago de Chili/ Pucon (Chili)

Zit nu in Pucon. Veel meegemaakt, dus genoeg te vertellen. Heb even ruzie gehad met deze computer. Alles gaat in het spaans, dus voordat je door hebt hoe het werkt (en met gebarentaal, gebrekkig spaans en wat engels) het probleem hebt duidelijk gemaakt................. Is nu de 5e dag in Chili, en eerlijk gezegd nog geen 1x aan NL gedacht. Ben dus echt op vakantie.Wat opvalt aan de groep is dat iedereen al de nodige reizen heeft gemaakt. De helft heeft bijv de Kilimanjaro beklommen of een poging gewaagd. Peru, USA, Borneo, Jordanie, Kameroen, Zuid Afrika, Venuzuela, Mexico, Zambia, China. Samen hebben we bijna de hele wereld rondgereisd. De jongste is 28 jaar en de oudste medio zestig. We hebben zelfs een bijna kandidaat van Expeditie Robinson in de groep (een belgische bodybuilder). Allemaal zijn het wandelliefhebbers, en dat is gezien de reis niet heel vreemd. Iedereen vond 2 dagen Santiago meer dan genoeg. Geen stedenmensen.

Nog even terug te komen op Santiago. Wat me opviel was dat het een hele rustige stad was (in ieder geval het centrum), weinig auto´s, niet voortdurend getoeter. Mensen zijn vriendelijk en een paar woorden Spaans doet de rest. In Santiago hadden dus perfect weer. Laatste dag bewolkt en daardoor qua temp beter.

Toen de nachtbus naar Pucon. We hadden daar allerlei voorstellingen van, maar onze verwachtingen werden volledig overtroffen. Daar kan een vliegtuig niet aan tippen.Om 21.30 in de dubbeldek bus met stoelen die zo´n 150 graden kunnen en benen languit. Met een slaappil heerlijk geslapen, maar ´s morgen het gevoel dat een olifant over me heen was gelopen (daar was die pil aan schuldig) dus volgende keer maar een lichte nemen. In 11 uur tijd ruim 900 km overbrugd.

Om 9 uur angekomen in Pucon. Om nu de hele dag te nixen vonden we dus geen optie, dus na de spullen in het hotel gedropd te hebben zijn we met 2 busjes gebracht naar een nationaal park Huerquehue, waar we een wandeling van ruim 4 uur hebben gemaakt na een klim van 500 meter rond een drietal meren hebben gelopen. Weer was niet zo (bewolkt, regen). Aan het eind Kuchen (soort koekdeeg met een dikke laag frambozencompote.Pucon is trouwens een erg leuke plek om te zijn. Volgens sommige in de groep lijkt het op Canada. Veel houten huizen, geen hoogbouw, klein dorpscentrum.´s Avonds met een groep uit eten geweest. Er barstte toen een enorm storm los met zoveel regen dat de straten blank stonden. We hebben toen ons verblijf in het restaurant maar met 2 uur verlengd.

Al die regen vonden we geen goed voorteken omdat de volgende dag we de (actieve) vulkaan Villarrica (2840 meter) zouden gaan beklimmen welke bedekt is met sneeuw.

Vulcano Villarica, Pucon

Vanochtend vroeg opgestaan. Boven Pucon was het weer redelijk, maar de vulkaan was in nevelen en wolken gehuld. Toch maar alles in de busjes gegooid (nadat we de nodige uitrusting kregen aangereikt zoal dunne sneeuwbroek, jas, wanten, helm, pikhouweel en sneeuwijzers). Boven aangekomen (1300 meter) na wikken en wegen van de gidsen besloten om wel een poging te wagen. Omdat de stoeltjesliften niet werkten (die ons naar 1700 meter zouden brengen) moesten we ipv 1100 meter dus nu 1500 meter klimmen. Deze beklimming was gelijk de vuurdoop voor mijn nieuwe bergschoenen die ik slechts een paar keer kort in NL mee had gelopen. Ze waren goed genoeg om de ijzers aan te bevestigen, dus hoefde geen schoenen te lenen.De eerste 400 meter was hoofdzakelijk los gesteente, zodat je bij elke stap wegzakte. Veel om ons heen kijken was geen optie omdat we in de wolken liepen.Verder waaide het behoorlijk hard met flink windstoten (deja vu met 18 jan).Na 1700 meter kwamen we bij de sneeuwgrens en moesten de helmen en de sneeuwijzers aan en daar gingen we zigzaggend de besneeuwde helling op.

Onderweg naar de top

Er was geen pad, dus die maakte we zelf. De hele tocht omhoog was alleen maar klimmen. Toen we op 2200 meter aankwamen, werd er besloten om te stoppen ivm de weersomstandigheden en omdat hogerop de helling beijsd was. Stijgen was dan wel mogelijk, maar terug bij het afdalen was de kans op ongelukken te groot. Eerlijk gezegd was ik wel blij, want het waaide echt heel hard en de temperatuur lag net boven nul, maar door de wind was de gevoelstemp zeker lager. De terugweg was stuk makkelijker. Gewoon op je achterwerk naar beneden glijden en remmen met je pikhouweel en het laatste stuk glijdend door de lavakorrels. Dus mission not completed, maar zeer voldaan gevoel. Vanmiddag wat relaxen, eten en vroeg naar bed. Morgen een busreis van minimaal 7 uur voor de boeg naar Chiloe.

Dag 6-7: Pucon/ Chiloé (Chili)

Waar was ik gebleven???

Ik dacht Pucon.Heerlijk ´s avonds gegeten. Enorm moot zalm (ruim een halve kilo) uit de gril, een enorme salade en heerlijke verse frambose juice. Aan eten is hier van alles te krijgen, verse vis en vlees. Verder mn aardappels. Bij elke restaurant serveert men vooraf brood met een tapenade van olijfolie, kleingehakte tomaat en ui, koriander (evt basilicum), zout en wat chilipeper.

Gisteren vertrokken uit Pucon. Dag begon met geweldig weer. Baalden er wel van, want als we op dag 6 de vulkaan hadden beklommen, hadden we wsch wel de top kunnen halen. Het schijnt dat 2 groepsleden altijd regen op vakantie hebben, dus zij krijgen nu bij elke regenbui de schuld. Dag 6 was een echte reisdag. Vroeg vertrokken. Rond middaguur in Puerto Montti. Bij de visafslag waren talloze visrestaurants. Daar een krabschotel gegeten voor ongeveer 7 euro (bord vol).

Verse zalm, Puerto Montt

Per pont overgestoken naar het eiland Chiloe, waar we in de plaats Castro in een geheel uit hout opgetrokken hotel in de opvallende kleur roze logeren.

´s Morgens gewekt door zeevogels. Vandaag splitste de groep zich in tweeen. De ene helft wilde de hele dag wandelen. Ik zat bij de meer relaxte ngestelde groep. Met bus Castro en een andere kleine plaats aan Oostkust bezocht (oa 2 kerken die geheel uit hout zijn opgebouwd) (regen!!) bezocht en vervolgens naar de Westkust gereden (volledig blauwe lucht, warm). Van daaruit een bos en strandwandelng gemaakt waar we oa met koeien op het strand op de foto gingen. Tussendoor buiten gegeten aan tafels bij een hostel a la Nieuw Zeeland. Top dag gehad.

Nationaal park Chiloé

Morgen gaan we op weg naar Patagonie per bus en vliegtuig.

Dag 8-9: Punata Arenas (Chili)

Vlak voor het naar bed gaan nog even snel een mailtje. Ben nu in Punta Arenas. Een redelijke grote stad in het zuiden van Chili. Gisteren per bus naar Puerto Montt en vandaar uit in 2 uur gevlogen hierna toe. Omdat we op het einde van de dag arriveerden, verder weinig gedaan. Met de groep uit eten geweest en met een aantal mensen daarna het uitgaansleven ingedoken van deze stad. We belandde uiteindelijk in de kelder van een Irish Inn, waar ze geen Guiness, maar alleen lokaal bier in blik hadden. De muziekinstallatie weigerde in eerste instantie dienst, maar gelukkig had iemand een mobieltje met mp3-muziek, dus we deden aan self service. Toen de Dj eindelijk was gearriveerd, draaide men YMCY en soulmuziek, dus we waren wat confused. Hoewel we de enige gasten waren (is er wel een uitgaansleven hier op vrijdagavond??), toch een leuke avond van gemaakt.

Vandaag ging iedereen zijn weegs. Een deel wilde wandelen in een National Park. Ik ben samen met Marc en Saskia (na uitgeslapen te hebben) de plaatselijke begraafplaats bezocht. Heel bijzonder, oa een soort flat waar de overleden in werden gestopt (hiervan komen later de foto"s). Daarna een heuvel beklommen met fraai uitzicht over de stad. Warm gegeten (Chilenen eten tussen 13 en 15 uur en eten dan veel, dus wij hebben die gewoonte overgenomen).Om 16 uur verzamelde de hele club zich om met ruim 120 andere toeristen zich in te schepen op een gewezen veerboot cq vissersschip om in 2 uur te varen naar Isla Magdalena. Onderweg kleine groepjes pinguins zien zwemmen. Op het kale eiland zaten echter (en dat was de reden voor deze boottocht) duizenden pinguins op ons te wachten. Ze waren tot op 50 cm benaderbaar, dus hoop mooie foto's gemaakt te hebben.

pinguins op Isla Magdalena

Op de terugweg werd de boot begeleid door enkele tientallen dolfijnen. Vanavond om 21 uur weer terug, gegeten en nu slapen.

Morgen hebben we een 14 tot 16 uur durende busreis voor de boeg naar Ushuaia (de zuidelijkste stad van Zuid-Amerika, op Vuurland, in de buurt van Kaap Horn.

Dag 10-11: Ushuaia (Argentinë)

Buenos noches,

Ben nu in de zuidelijkste stad van Zuid-Amerika, en men zegt hier van heel de wereld. Ze zetten tenminste deze tekst in je paspoort als je hier het plaatselijke museum bezoekt (niet gedaan, want da's zonde gezien de prachtige natuur hier). Nog een rectificatie van de vorige mail (dag 8 en 9): het waren geen 10000 pinguins, maar eerder 100.000!!!!

Gisteren dus aangekomen hier na een busrit van 12 uur door eindeloze vlaktes (waar je kilometers om je heen kunt kijken met regelmatig een soort (wilde) lama´s en struisvogels in het zicht, een overtocht met een veerboot van half uur. Na het passeren van de grens (ging redelijk snel) begonnen langzaam de vlakten heuvels te worden en die veranderden in bergen. Ushuaia ligt aan het Beagle Kanaal dat uitmondt in de Atlantische Oceaan. We zitten in een zogenaamd cozy hostel. Veel tierlelanteintjes, alles van hout, maar een redelijk grote kamer met bad. In ons vorige hostel hadden we een kamer waarin nauwelijks 2 bedden konden staan en deelden we een badkamer met 2 anderen, dus is beter. En met uitzicht op de haven.

Vanochtend vroeg uit de veren. Met groepje naar haven om te kijken welke bootexcursies mogelijk waren. Uiteindelijk met Saskia en Marc een boottocht gekozen naar Estancia Harbiton (een grote ranch van een vroegere missionarispost zo´n 4 uur varen van Ushuaia door het Beagle Kanaal). De omgeving tijdens het varen lijkt op Zwitserland maar dan veel meer water en vele bergtoppen met sneeuw.Onderweg een aantal eilandjes dicht kunnen naderen waar we oa tientallen zeeleeuwen, zeehonden, aalscholvers, albatrossen en enkele duizenden pinguins konden spotten.

rots vol aalscholvers

Voor het eerst ook een groep pinguins zien duiken en springen net als dolfijnen doen. Erg gaaf. Doen ze dat ook in het Dolfanarium??? Heb nog niet de film March of the pinguins gezien, maar ben nu erg nieuwsgierig geworden. Heb nu tweemaal grote aantallen pinguins gezien die inderdaad doodstil rechtop staan, die het water in en uitkomen, die zwemmen, duiken. Heel apart!!! Hoog aaibaarheidsfactor. Het weer was wat minder. Bewolkt en begin van de middag ook regen. Toch nog heel wat foto´s gemaakt. Nu 5 rolletjes a 36 opnamen geschoten. Op de Estancia met en gids een tour gehad, in 5 minuten een kop koffie naar binnen gewerkt om net op tijd weer op de boot te zijn (opmerking: hoewel we allemaal vakantie hebben, zijn dit soort reizen best wel vermoeidend. In relatief weinig dagen heel veel doen. Vaak vroeg opstaan en laat naar bed. De hotelkamer zie ik dan ook alleen maar bij het slapen. Als je een keertje een uurtje voor jezelf hebt, is dat dan ok erg ok). Door de regenbuien terug naar Ushuaia. Daar brak de zon door toen we terugkwamen, dus nog wat foto´s gemaakt in de haven en naar via de Footprint gids een Italiaans restaurant gekozen. Elders heerlijk ijs gegeten (gaat erg god, je kunt zonder problemen ijs eten zonder ziek te worden, en heel veel keus in schepijs)..

Morgen gaan we wsch een dag lopen in Parque National Tierra del Fuego.

Dag 12-13: Ushuaia/ El Chalten (Los Glaciares) (Argentinië)

Ola

Vandaag de laatste dag in Ushuaia. Over 1,5 uur vertrekken we naar het vliegveld om na 1 uur vliegen aan te komen in El Calafate. Daar overnachten we om dan morgen ochtend vandaar uit met een openbare bus in 5 uur tijd te reizen naar ons basecamp in Los Glacieres (als het goed is slapen we daar in een herberg, wsch slaapzaal). Het plan is om dan elke dag gedurende 3 dagen 6 tot 8 uur te gaan wandelen in dat gebied met veel hoge toppen en gletsjers. Gelukkig ook de afgelopen dagen veel gewandeld., dus m´n nieuwe bergschoenen raken behoorlijk ingelopen. Een goede uitrusting bewijst hier zeker zijn waarde. De omstandigheden kunnen heel snel veranderen. Bij klimmen is een t-shirt, een dunne longsleeve Icebreaker en muts voldoende, maar zodra je stilstaat heb ik veel voordeel aan m´n windstopperjack en windstopper col. Je bent voortdurend aan het wisselen met kledingstukken, aan, uit.................. Verder draag ik meestal 1,5 liter water mee, brood (meestal 2 halve stokbroden die ik beleg met chocoladerepen), energierepen, regenponcho, regenbroek, zonnebrand, pet en fototoestel. Kortom heel wat bagage. Soms neem je teveel mee, maar beter iets te veel dan te weinig.

Gisteren met deel van groep na het ontbijt richting het Nationale Park hier. Daar hebben we een tweetal tracks langs de kust gelopen door bos en aan het water. Ook hebben we een beverdam gezien (helaas geen bevers gespot). Ook kwamen we in een terrein wat leek op een omgeving waar de Teletubbies verblijven (met helder groen gras begroeide heuveltjes, (haast moerassig), met wat stroompjes doorheen en met veel konijnen). Na de wandeling ons getrakteerd op een fruit-milkshake met een enorme punt chocoladetaart. ¨s Avonds lam gegeten, vlees was lekker helaas echter meer bot en vet dan vlees.

Vanmorgen moesten we alles voor 10 uur hebben ingepakt, omdat de kamers leeg moesten zijn. Alle bagage verzameld en achtergelaten in het hotel. Vervolgens zijn we met 8 man in 2 taxi´s geladen en zijn we richting de Glacier Martial gereden. Bij het beginpunt van de wandeling hoopten we 200 meter hoogte te kunnen overbruggen met een stoeltjeslift, echter die werkte niet, dus hebben we de benenwagen gebruikt. Aangekomen op het eindpunt van de liften moesten we nog eens 400 meter klimmen met hellingspercentages van wel 45 graden. Heavy!!! Na uiteindelijk 2 uur lopen zijn we aangekomen bij de uitloper van de gletsjer. Je kon nog een stuk verder over lijsteenbrokken en sneeuw, maar gestopt omdat het risico op uitglijden groot was en je makkelijk ernstig kunt verwonden aan de scherpe lijsteen brokken. Geluncht, foto's gemaakt (geweldig uitzicht op de baai en Ushuaia) en daarna weer helemaal naar beneden gelopen.

Ushuaia vanaf de Glacier Martial

In het dorp weer ons zelf getrakteerd op gebak en juice. Deze tocht van vandag vond ik de indrukwekkenste tocht van de afgelopen 3 dagen. Bergen, hoogte, afzien, sneeuw: word ik helemaal blij van!

Het weer hier in Ushuaia was wisselend. Meestal bewolkt en eind van de dag klaart de lucht op. Veel wind en de 1e dag veel regen gehad. Even niks meer te melden. Volgende mail wsch na terugkomst uit Los Glacieres.

Dag 14-17: El Calafate (Fitz Roy gebergte/ Los Glaciares) (Argentinië)

Ola

Om te beginnen..............we zijn niet betrokken bij de hotelbrand. We hoorden vanmorgen dat er een grote hotelbrand was geweest in Punta Arenas. Hot news. Per slot van rekening zaten we in die stad ruim 1 week geleden. Of het ons hotel was weten we niet. Vanmiddag vertrekken we weer naar El Calafate. Vanochtend wat uit kunnen slapen en deze ochtend vullen we met chillen: boek lezen, kletsen, interneten, koffiedrinken. We zijn een beetje aan het bijkomen van de afgelopen dagen.

Gisteren een zware track gelopen van 9 uur. Per bus in middle of nowhere afgezet en een route teruggelopen naar El Chalten langs 3 bergmeren met een pittige klim. De klim was mn zwaar omdat het zigzag pad was tegen een kale rots zonder beschutting tegen de enorme windvlagen en tegen die regen (begon te regenen toen we omhoog moesten). Eerste stuk alleen moeten klimmen omdat ik te lang zat te prutsen met m´n regenkleding. Een achterstand maak je dan niet zomaar meer goed. Gelukkig kon in aanklampen bij een tweetal, dat scheelde enorm. Nadat je boven was, moest je via een smal pad met links EN rechts een helling van rotsblokken en kiezels (je liep dus over een smalle richel) naar een kale rots. Bovenop de rots keek je uit tegen sneeuwhellingen links, rechts en voor en beneden een blauwgroen meertje. Hopelijk kunnen jullie je er iets bij voorstellen. Fantastisch!! Maakte het afzien de moeite waard.Het verradelijke van het wandelen hier zijn de plotselinge windvlagen, regen en temperatuurswisselingen.We lopen overigens hier met 2 gidsen, zodat we deskundige begeleiding hebben.

In het kort een overzicht van de wandelingen van de afgelopen 3 dagen in het Fitz Roy gebergte/ Los Glacieres:

dag 14: wandeling naar Piedra del Fraile (5 uur)

dag 15: wandeling via mirador Lagunna Torre naar Laguna Torre/ Glaciar Grande: 7 uur

dag 16: wandeling via Laguna Piedres Blancas, Laguna de los Tres (met uitzicht op Cerro Fitzroy (3405 meter)) en Laguna Capri: 9 uur.

Laguna de los Tres & uitzicht op Laguna Torre

Elke avond hier hebben we gegeten in hetzelfde restaurant wat net de hele groep kon herbergen en voor ons exclusief was gereserveerd. Drie dagen heerlijk (en voedzaam) gegeten (linzenschotel, tapas en pizza) met 1 avond een Argenteins stel wat een tango-demonstratie verzorgde op 2 vierkante meter (want dat was de enige ruimte die overbleef in het restaurantje). Iedereen is erg bezig om elke dag voldoende calorieen, vocht en zout binnen te krijgen. Dankbaar gespreksonderwerp. Heb erg veel plezier van mijn rugzak (mooi stabiel). Camelbag bewijst zijn diensten. Mis wel mijn wandelstokken (vergeten mee te nemen).

Vanmiddag dus naar El Calafate. Morgen (dag 18) gaan we een hele dag naar Moreno Glacier, een hoogtepunt van deze reis. Schijnt een enorme gletsjer te zijn, waar regelmatig grote stukken afbreken. We hebben een speciale excursie geboekt met een boottocht naar de Glacier, maar het is ook de bedoeling dat we wandeling gaan maken op de gletsjer dus dat betekent dat de stijgijzers weer aan gaan. Dag 19 vertrekken we naar Torres del Paine, een groot Nationaal Park aan de Chileense kant waar we weer een aantal dagtochten gaan maken, maar dit keer ook kamperen.

t.m.

Dag 18-25: Perito Moreno (Argentinië)/ Torres del paine/ Santiago de Chili (Chili)

Ola,

Vandaag de laatste dag in Chili. We zijn nu in Santiago. Vanmiddag vertrekken we naar het vliegveld voor een vlucht van 14 uur naar Parijs en dan nog een uurtje naar Amsterdam. Moest even zoeken naar internet ('t is zondag), maar ben zo brutaal geweest om een ander hotel binnen te lopen en met paar woorden Spaans de aardige mevrouw achter de balie bereid gevonden dat ik hier achter de PC kon duiken.

Laatste email dateert al weer van een aantal dagen geleden. Volgens was de laatste mail vanuit El Calafate (Argentinie). Vanuit Calafate zijn we 's morgens vroeg vertrokken naar de Moreno Glacier.

De Moreno Glacier (van voren en bovenop)

De dag begon bewolkt en met regen, dus we baalden behoorlijk. Als de zon schijnt en het is droog, dan ziet de wereld er toch heel anders uit. Maar vlak bij de gletsjer brak plotseling de zon door en het stopte met regenen. Mazzel!!Per boot zijn we afgezet aan de voet van de gletsjer. Wat een enorme ijsmassa.Wel 60 meter hoge ijswand vanuit het water oprijzend en een aantal kilometer breed met twee vertakkingen. Het voelde een beetje alsof je in Antartica was.We kregen daar stijgijzers aangemeten en zijn toen in ganzenpas de gletsjer opgeklommen en springend over gletsjerspleten. Mooi wit ijs (meestal is gletsjerijs grijs en vies), zelfs blauw ijs. Vandaar zijn we per boot en bus naar de andere vertakking van de gletsjer geweest. Behalve dat het een enorm visueel spektakel is, hoor je regelmatig flinke knallen van het bewegend ijs en vallen er met regelmaat grote stukken ijs het water in.Nog even crisis moment meegemaakt, want fototoestel functioneerde plotseling niet meer, en met m'n stomme hoofd de camera opengemaakt omdat ik dacht dat de film geblokkerd was. Wsch daardoor een aantal foto's verloren. Bleek uiteindelijk de batterij te zijn.

Dag daarop vertrokken per bus naar het Chileeense Nationale Park Torres del Paine. Het is enigszins te vergelijken met Nationaal Park Los Glacieres, alleen groter en ruiger. Daar hebben we drie forse wandelingen gemaakt die deel uit maakte van de zgn "W":

De Torres

dag 1: naar de Torres: ruim 7 uur

dag 2: via de Franse vallei naar uitzichtspunt: 9 uur

dag 3: langs Lago Grey naar de Grey Glacier: ruim 8 uur

Vooral dag 2 was afzien. Hadden 5,5 uur met veel klimmen en toen moesten we nog terug. Eenmaal bij de tent was het een feest om je bergschoenen uit te doen en een douche te nemen.We sliepen hier in koepeltentjes. Alles (2 personen met 2 rugzakken en 2 dagrugzakken) pasten net erin. Koud was het niet, want naast een slaapzak hadden we een fleecezak gekregen.Ook hier waaide het enorm. Slapen 's nachts was niet makkelijk door het geklepper van het tentdoek. Zelfs oordopjes boden geen soelaas. We hebben 2 dagen gekampeerd in Las Torres en 2 dagen bij Lago Pegoe. Het eten was prima verzorgd. In de eerste 2 dagen ontbeten we en dineerde we in een kampement vlakbij. Dineren is niet overdreven, want we zaten aan aangeklede tafels, met borden en wijnglazen. Met apertivo, main plate en ten slotte een toetje. Voor de wandelingen kregen we een lunchpakket mee. Water kon je gewoon halen uit verschillende bergstroompjes. Een BBQ hier bestaat uit bijna een heel lam (in verschillende hompen) op een rooster. Als je al het vet wegsnijdt is het best wel smakelijk.

Gisteren afscheid genomen van Torres del Paine met een bijna volledige blauwe lucht en zon. De dagen dat wij er waren was het bewolkt, af en toe zon, maar geen noemenswaardige neerslag. De Torres waren geheel vrij van bewolking en onderweg talloze "struisvogels", condors en soort lama's (guanaco) gezien. Helaas ben ik niet in de gelegenheid geweest om ze goed op de foto te krijgen, want op de heenweg was het bewolkt en regende het en gisteren hadden we geen tijd om te stoppen.`s Morgens om 10 uur vertrokken per boot, daarna bus en tenslotte het vliegtuig met tussenstop. Om 23 uur aangekomen in Santiago.

Vandaag een beetje internetten, een broodje worst met zuurkool eten, wat lezen en dan vliegen.Al met al heb ik genoten van de afgelopen 24 dagen in Chili en Argentinie. Beide landen hebben mij in positieve zin verrast. Niet te vergelijken met bijv Mexico. Geweldige natuur hier gezien.Heel actief geweest. Mooie uitdagende wandelingen gemaakt met mooie uitzichtspunten. Met stijgijzers door sneeuwvelden gelopen. Nog nooit zoveel gletsjets gezien. Foto`s gemaakt van koeien op het strand. Nog nooit zoveel pinguins gezien. Totaal meer dan 14 rolletjes volgeschoten (het kan meer.............er zijn mensen die meer dan 1700 foto's hebben gemaakt, maar die zijn dan ook digitaal). En tot slot enorm geboft met de groep.

Met dank aan Wekke voor gebruik van zijn (digitale) foto´s