Vakantie IJsland: (Askja) groepsreis van 14 dagen

Route in geel

Dag 1 (13/7)-271 km: vlucht Amsterdam naar Keflavík. Bij aankomst kennisgemaakt met de groep: 24 man en vrouw groot. Oudste 63 en de jongste begin 20. Per bus vertrokken via Reyjavik richting Borgarnes naar Höfn. Overnachting in 3 appartementen 1x4, 1x6 en 1x 14 man. Uitzicht op de vulkaan Snaefellsjökull (met ijskap) met hotpools. Tot 's avonds laat buiten gekaart met Niels, Rianne en Annemieke. Sympathieke maar snurkende kamergenoot Niels.

Snaefellsjökull

Dag 2 (14/7)-186 km: Rondje schiereiland Snaefellnes: Ytri Tunga (boerderij), Budir (koffiestop, kerkje met wandeling door lavaveld), wandeling langs de kust van Arnarstapi naar Hellnar (grillige basaltformaties met talrijke zeevogels), Djúpalónssandur (kiezelstrand), Ólafsvík, via Grundarfjördur terug naar Höfn. Dichtplakken neus kamergenoot heeft (helaas) tijdelijk effect.

Dag 3 (15/7)-398 km: Boeltje ingepakt en per bus naar het Noorden. Grábrók (een explosiekrater beklommen), Stradarskala en rondje schiereiland Vatnsnes: Réttir (lunch, ronde schaapskooi), wandeling langs de kust: uitzicht op de baai (bij Ósar) met zeehonden en de (vogel)rots Hvítserkur (15 meter hoog), Borgarvirki (rotspartij 171 meter hoog met bovenop overblijfselen van een fort), Blönduós (vissersdorp) en Ljosheimar (Skagafjordur). Geslapen met 23 man in de eetzaal van een wijkcentrum en Niels op de gang ivm zijn snurken. 's Nachts bleek hij niet de enige te zijn die nachtelijke geluiden produceerde.

Hvítserkur

Dag 4 (16/7)-191 km: Via Glaumbaer (kerkje met turfboerderij) en de Öxnadalsheidi (Öxnadur), waar de weg een hoogte van 450 meter bereikt, naar de grootste plaats van Noord-IJsland, Akureyri, met (ja wel) 17000 inwoners (geen typfout). Eerste mogelijkheid om te mailen. Op weg naar Mývatn een bezoek aan de indrukwekkende waterval de Godafoss (eerst de ene kant van de waterval gefotografeerd met Niels, daarna snel doorgerend naar de overkant, en daarna ijs gescoord). Doorgereisd naar de overnachtingsplek in het gebied tussen Husavík en Mývatn (Ljosvetningarbud) waar we drie nachten blijven. Tussen Annemarie O. en de 2 zussen een slaapplek weten te bemachtigen in de kelder (na een opslagplaats ook in de kelder eerst afgekeurd te hebben, was wel erg stoffig). 's Nachts zaagde Gerrit heel wat bomen om.

Godafoss

Dag 5 (17/7)-235 km: Na het ontbijt naar het vissersplaatsje Húsavík gereden. Hier zijn we mee gevaren met op een authentieke vissersboot (de Krorrinn) op zoek naar walvissen. Uiteindelijk 3 Humpback Whales (bultrug walvissen) gespot (Lengte: 13–17 meters, gewicht: 25–40 ton, wereldwijde populatie: 10.000–15.000, levensverwachting: circa 95 jaar). 's Middags hebben we enkele bijzondere natuurfenomenen in de buurt van Husavík bewonderd, waaronder de gigantische hoefijzervormige kloof Ásbyrgi (foto's vanaf vlondertje en uitzichtspunt), en gelunched bij een parkeerplaats bij het dorpje Tjörnes met uitzicht op de Oxarfjordur-baai en terug naar Ljosvetningarbud. 's Avonds aan de beurt om te koken met Annemarie R., Marijke en Bea. Kostte enige moeite om iedereen (mn "The Voice") uit de keuken te krijgen. Daarna als team snel en lekker gekookt oa zalm uit de oven, gekookte aardappelen met een zelfgemaakte saus (met dank aan de tips van Niels) en groente. In buffetvorm gepresenteerd. Iedereen was enthousiast over de snelheid waarop het eten klaar was en smulde van het eten. Marijke was een openbaring. Tijdens de reis zo stil, maar in de keuken wist ze van aanpakken. Veel lol gemaakt met Annemarie R. (hoe krijgen we The Voice weg zonder rude te worden). Annemarie O. met de vlechten (=dreadlocks) kwam ook nog helpen. Gezellige boel!
Humpback Whale

Dag 6 (18/7)-189 km: Bij Mývatn is het buitengewoon goed vertoeven. Nergens ter wereld tref je zoveel verschillende vulkanische verschijnselen binnen zo'n klein oppervlak aan. Voordat we op pad gingen werd het advies gegeven om een muggennetje te kopen. Bijna iedereen kocht ereen. Ik vertrouwde op mijn DEET. Gedurende de gehele dag hebben we slechts maar een drietal muggen gezien. De volgende route hebben we gereden/gelopen: Skútustadir (verscheidene pseudokraters), Dimmuborgir (lava-labyrinth met daartussen tal van kleine voetpaadjes en berkenboompjes), Hverfell (een enorme explosiekrater met een diameter van 1 km die we met een deel van de groep beklommen hebben; vrij steile klim met in het begin rul lavazand, dus met elke stap zak je weer iets terug; tweede deel een ezelpad zigzaggend omhoog; groepsfoto op de top; de rest van groep heeft een toppoging gedaan via de andere zijde met een veel langer maar minder steil pad), Reykjahlid (dorpje/boerderij), Grjótagjá (lavatunnel met gewezen "badgrot"met twee ingangen), de kleurrijke berg Leirhnjúkur (lavaveld van Krafla) met verse zwarte lava en de meest wonderlijke kleuren (door oa zwavel) en het fantastische Hverir (modderpoelen, "kokende potten" en zwavelbronnen). De dag geeindigd in het natuurlijke en mineraalrijke Myvatn natuurbad, de ‘Blue Lagoon' van Noord-IJsland. Heerlijk! 's Avonds had Ziggy (de chauffeur) de tijd van zijn leven toen hij mocht koken met vier vrouwen. Hij was verantwoordelijk voor het vlees, waarvan de herkomst onduidelijk was. Hebben we nu paard gegeten??? Verder stond op het menu stukjes haai (die eerst een tijdje in de openlucht moet gaan rotten (!!!). Het is lang licht ´s avonds, eigenlijk wordt het nooit echt donker. Lang licht lijkt geweldig, maar daardoor heb je geen benul meer van tijd. We zijn al erg inventief geworden met verduisteren van slaapruimten. Grappig is dat het warme water vaak zwavelrijk is, dus je doucht je met water met een rotte eieren lucht. Maar goed, dat heeft ook z´n charme. Had m´n mp3 speler meegenomen. Bevalt me erg goed. Lange busritten, muziekje op. Perfect. Groep is best wel ok. Heb met de een wat meer mee als met anderen. Maar over het algemeen gaan we op een leuke manier met elkaar om. Wat ik soms wel mis is wat privacy. Maar in de bus dus een muziekje op, ogen dicht, en je hebt het.

Hverfell

Dag 7 (19/7)-398 km: Afgelopen dagen kwamen mijn medische skills erg van pas. Een zere knie van Annemarie O., de KNO problemen van de andere Annemarie R. (toch handig die neusspray), Niels die zijn nagel oplichten door tegen de trap aan te stoten. Het twee keer daags verbinden van de teen is een terugkerend ritueel geworden tijdens de vakantie. Verder ontwikkelen we tijdens de reis een geheel nieuw vocabulair: balsemen van de lippen, het relocaliseren en repostioneren, het evacueren van de neus. Veel lol met beide dames. Aangenaam tijdverdrijf.
Vandaag een lange trip. We volgen in het noorden is de gletsjerrivier Jökulsá (die we oversteken bij de brug Jökulsárbrú) die wild stroomt door een indrukwekkende canyon en soms prachtige watervallen vormt, waaronder de imponerende Dettifoss, die we bezoeken. Enorme hoeveelheden water donderen er naar beneden.

Dettifoss

Via een route langs het binnenland rijden we naar de oostkust. In het IJslandse binnenland woont niemand. Op een hoogte tussen 400 en 1000 meter liggen eindeloze zand- en steenwoestijnen, die worden doorsneden door enkele smeltwaterrivieren. Op een aantal plaatsen tekenen bergmassieven en alleenstaande bergen de horizon, waaronder de imposante en markante tafelberg Herdubreid en de beroemde Askja caldera. We bezoeken oa de hoogst gelegen boerderij van IJsland (Mödrudalur, 469 meter, met kerkje) en zien een wegwijzer met de aanduiding Askja vulkaan en genieten van het uitzicht over heuvelachtige hoogvlakte Jökuldalsheidi. Ben weer in een wereldstad beland. Egilsstadir. Een ZEER belangrijke vissersplaats. Van wel 2000 inwoners en .........internet. In Stödvarfjördur brengt een deel van de groep een bezoek aan het stenenmuseum. Ik mag van Niels wat experimenteren met zijn DSRC en maak van hem een serie portretten. Als fotograaf word je zelf weinig op de foto gezet. Heeft een fotogenieke kop, hoop dat hij blij is met de foto's. We verblijven in de omgeving van Djúpívogur.

Dag 8 (20/7)-288 km:
De route die we vandaag naar het zuiden volgen kenmerkt zich door diepe fjorden die van elkaar gescheiden zijn door steile en hoge bergplateaus. De sterke geleding van de oostkust ontstond tijdens de laatste ijstijd, toen gletsjertongen de uit lava opgebouwde plateaus uitschuurden tot een diep fjordenstelsel. Onderweg kunnen we de opmerkelijke trapsgewijze opbouw van zowel oude als jongere basaltlagen bewonderen. Aan de zuidkust bezoeken we (via een korte stop in het mistroostige vissersplaatsje Höfn) het prachtige ijsbergenmeer, Jökulsárlón (waar oa opnamen zijn gemaakt voor de films Die Another Day (James Bond) en Tomb Raider (Lara Croft)). In dit gletsjermeer drijven de meest fantastische ijsbergen, stuk voor stuk uniek en schitterend blauwwit gekleurd. We worden als groep in een amfibie-voertuig geladen en maken een boottochtje op het meer. Daarna genieten we van wafels met ijs, en maken een korte wandeling langs het meer. Gerrit en Greta missen we bij de bus, maar die pikken we uiteindelijk aan de kant van de weg op. We logeren in een leegstaand wijkcentrum met drietal houten huisjes. De huisjes zijn erg gewild, maar een nader onderzoek van de fundering zet vraagtekens of die gewildheid wel terecht is. Annemarie R. voelt zich ziek, dus daarom van bed/huisje geruild en mijn spullen "gerelocaliseerd". Lig nu bij de twee niet-snurkende vrienden Hans en Rob op de kamer. Tot 's avonds laat geschommeld met Annemarie O.

ijsbergenmeer Jökulsárlón

Dag 9 (21/7)-177km: 's Morgens op pad naar het vogeleiland Ingólfshófdi. In een aanhangwagen van een tractor met ruim 80 man in de laadbak naar het eiland toegereden. Op het eiland leven kolonies papegaaiduikers (een klein wit zwart vogeltje met opvallend rode snavel). Tussen de poep op de buik kruipend foto's proberen te maken van deze wezens.

papegaaiduikers

Na een bezoek aan het momument waar een brug ooit is weggeslagen door een vulkaanuitbarsting op weg naar het Nationaal Park Skaftafell, dat ligt ingeklemd tussen twee gletsjertongen van de Vatnajökull. We lopen langs de ijsmassa en zien de scheuren en spleten van dichtbij. Halverwege ligt de mooie waterval, Svartifoss, die wordt omringd door gigantische basaltzuilen. 's Middags met een deel van de groep een gletsjerwandeling gemaakt met stijgijzers. Slechts één gids mee die de staart van de groep niet in de gaten hield. Kon duidelijk merken dat ik vaker op gletsjers had gelopen. Liep op m'n gemak omhoog en omlaag. Door het lage tempo sloeg mijn stemming al snel om in baldadigheid. Met Annemieke en Annemarie R. aantal "spectaculaire" klimfoto's in scene gezet. Veel lol tijdens het poseren. Na de wandeling nog de gletsjertongen Svinafellsjókull en Skálafellsjökull bewonderd. 's Avonds weer zitten kletsen met Annemarie O. op de schommel om weggejaagd te worden door stel kinderen. Je kan ze het niet kwalijk nemen.

Dag 10 (22/7)-415 km: Na onze bijzondere ervaringen aan de zuidkust rijden we verder naar het volgende hoogtepunt. Onderweg stoppen we (al weer) bij het brugmomument en bekijken we daarna het kleine turfkerkje van Núpsstadur, kirkjubaejarklaustur/kirkjugólf, het lavaveld Eldhraun, de grot Geitafjall met de nodige graffiti (niet van de oorspronkelijke bewoners, nog heftige discussie met Hanke of dat nu wel of niet een verrijking was). Gestopt bij Dyrhólaey met een prachtig uitzicht op enkele rotsformaties in zee. De klif bestaat uit grote basaltkolommen. Met Annemieke een fotoshoot gehouden. Was erg content over de foto´s. Tijdens de busrit een heel aantal watervallen gepasseerd oa de Skógafoss (60 meter hoog), Seljalandsfoss (je kunt er achter de waterval doorlopen) en de Gljúfrafoss (een kleine waterval half verborgen in een kloof). Voor de overnachting rijden we via Hvolsvöller een stukje het binnenland in, zodat het morgen nog maar een klein stukje rijden is naar Landmannalaugar. ´s Avonds met hulp van Hanke en Annemarie O. een rhinoplastiek verricht bij Annemarie R. (met terugkeer van haar reukvermogen bleek later) onder steriele Rubytec-doeken en dit alles op film vastgelegd door Bea.

turfkerkje van Núpsstadur

Dag 11 (23/7)-83 km: Vandaag naar één van de mooiste berggebieden van IJsland, Landmannalaugar. Gestopt met de explosiekrater Ljotipollur. Daarna door naar het startpunt van alle wandelingen waar ter plaatse een hut en een camping is. Fraai gezicht al die tentjes die daar staan. We gaan te voet het gebied verder verkennen. We kunnen kiezen voor de beklimming van de blauwe berg Bláhnúkur of een kijkje nemen bij de oranje, geel en rood gekleurde Brennisteinsalda. Met een klein groepje sportievelingen (Rob, Hans, Greta, Gerrit, Bernard en één van de zussen) kies ik voor de beklimming van de berg. De klim bestaat eigenlijk uit 2 toppen. Het eerste stuk heb ik nodig om m´n ritme te vinden. Bij het tweede deel bedenk ik me dat ik m´n mp3-speler bij me heb. Stevige muziek op (Rammstein, Prodigy, Chemical Brothers) en klimmen. Goede combi. Lekker in cadans. Als eerste de top bereikt. Op de top een 360 graden uitzicht. FANTASTISCH. Hoop maar dat de foto´s ook zo zijn. Nog een aantal aktiefoto´s van de groep gemaakt die nog omhoog moeten komen. Op de top met z´n allen op de foto. Daarna afgedaald (al glijdend en skieënd van de berg af omdat er veel los lavazand ligt) en daarna hetzelfde stuk gelopen wat de rest van de groep ook had gelopen, maar dan de omgekeerde volgorde. Nog een tijd moeten wachten totdat de hele groep compleet was bij de bus om vervolgens met met z´n allen in de beek te duiken en te dobberen in het warme (een graadje of 35 graden) water. Wel een aparte belevenis. Midden in de natuur, in het water. Behoorlijk verbrand in m´n gezicht (wist ik veel dat je met bewolkt weer ook kon verbranden). ´s Avonds met Niels, Hanke, Rianne en Annemarie O. de bar van het naburige hotel ingedoken en een biertje van 10 euro gedronken. Smaakte best goed. Reisleiding nog betrapt die uit de whirlpool van het hotel kwamen (terwijl de groep naast het hotel in wel zeer eenvoudige barakken sliepen). De Voice vroeg zich nog af of dat wel kon dat we in het hotel zaten te drinken. En wel zelf in de whirlpool?

de blauwe berg Bláhnúkur

Dag 12 (24/7)- ? km: Vandaag weer een topdag. Een mooie route brengt ons bij het bekendste drietal van IJsland, die samen de gouden cirkel vormen. In het geisergebied Geysir nemen we een kijkje bij de geiser Strokkur. Echt een heel apart fenomeen.........een gat van 2 bij 2 gevuld met water, af en toe een beetje borrelen en dan zonder waarschuwing een grote waterbol en dan spuit het water omhoog. Dat doet hij ongeveer om de 8 minuten. Soms maar één keer, maar ook wel drie vlak achter elkaar. Kan er geen genoeg van krijgen. Helaas alleen een fototoestel bij me, dus beweging vastleggen is lastig, De filmpjes die de beide Annemaries maken zijn echt super en erg humorvol als je de begeleidende gesprekken/voorspellingen (hij komt, ja nu komt hij, ja nu) hoort. Vlakbij ligt de waterval Gullfoss, waar het water in twee trappen naar beneden dendert. Wat een kracht. Je wordt er stil van. Dat geldt in veel mindere mate voor Thingvellir, een beschermd Nationaal Park en hét nationale heiligdom van IJsland. Het is een 6 km brede en 40 km lange verzakking, die wordt begrensd door diepe kloven en scheuren. Thingvellir ligt op de grens van de Europese en Amerikaanse tektonische platen en haar ontstaan is het gevolg van het uiteendrijven van deze platen. We maken hier een wandeling en krijgen te horen wat de historische betekenis van deze plek was. Maakt weinig indruk op mij. Misschien een beetje excursie-moe!?? Aan het einde van de dag rijden we naar Reykjavík (waar we even stoppen bij het huis waar Ronald Wilson Reagan en Michail Sergejevitsj Gorbatsjov (Михаил Сергеевич Горбачёв) een wapenakkoord ondertekenden) waar we overnachten in een soort hostel. De eerste avond waar we zelf onze gang mogen gaan. Dat levert gelijk moeilijkheden op, want probeer maar eens een restaurant te vinden waar iedereen het mee eens is. Uiteindelijk splitst de groep zich en eindig ik de avond met de beide Annemaries in een lunchroom met een broodje mozarella, pesto en tomaat.

de geiser Strokkur

Dag 13 (25/7)- ? km: Vandaag een dag om vrij te besteden. Vanmorgen na uitgeslapen, ontbeten en geinternet te hebben, de stad ingegaan. Na eerst een kijkje in de Hallgríms-kerk (de grootste van IJsland) genomen te hebben, installeer ik me op een terrasje met het fotoblad ZOOM van mijn kamergenoot Rob. Espressootje, zonnetje, wat wil je nog meer. Om 13 uur afgesproken met de beide Annemaries. We scoren ergens een lunch en bier, en installeren ons op het grasveld bij een pleintje. Zo komen we de middag door. ´s Avonds met de hele groep afgesproken in een visrestaurant Kaffi Reyjavik met lopend buffet. De reisleiders en chauffeur worden toegesproken en cadeau´s worden overhandigd. Vooral onze reisleider Astrid was geweldig. Reislustig, erg enthousiast en hield ons wakker in de bus met talloze verhalen, sagen en wetenswaardigheden. Na het eten gaat iedereen weer zijn weegs. Annemarie O. heeft ´s morgens een ludiek aanplakbiljet gezien die we nu op de foto gaan zetten. Daarna houden we nog een laatste fotoshoot, waar we alledrie (de Annemaries en ik) afwisselend op de foto gaan (met avondzon en een gave graffiti-muur als achtergrond), drinken nog een kop thee bij onze favoriete lunchroom en duiken daarna onder de wol. Morgen vroeg op.

stadsvijver Tjörnin

Dag 14 (26/7)- 40 km: ´s Morgens om 3.45 opgestaan. Met bus naar het vliegveld Keflavík. Voorspoedige vlucht gehad. Op Schiphol na vijf kwartier wachten op bagage afscheid genomen van de groep.