Studiereis Kalmar, Zweden: 20 t/m 24 april

Proloog

Begin maart zag ik in m'n inbox een mailtje binnenkomen van de LOVAH (Landelijke Organisatie Van Aspirant Huisartsen). Het bleek te gaan om een uitnodiging om via de SBOH en de landelijke Zweedse organisatie van huisartsen Landstinget om samen met een groep van Nederlandse AIOS van 20 t/m 24 april 2009 een speciaal voor de groep opgezet programma te volgen. Dit programma zou oa bestaan uit kennismaking met een Zweedse huisartsenpraktijk en deelname aan het Zweedse congres voor huisartsen in opleiding.

Dit leek me wel wat!!! In één weekend een motivatiebrief met CV in elkaar geflanst en opgestuurd. En toen begon het wachten. Nog best spannend want alle 1500 aios hadden dezelfde mail gekregen, en er waren maar tien plaatsen. Op 22 maart kwam het verlossende mailtje:

Beste collega-aios,
Gefeliciteerd! Jij bent één van de geselecteerde aios die deelneemt aan de congresuitwisseling in Zweden.


Dag 1: dag van vertrek en aankomst

Om 13.45 vetrokken van huis per auto op weg naar vliegveld Weeze, vlak over de grens in de buurt van Nijmegen. 's Ochtends nog even lichte paniek omdat Zweden had gemeld dat het wel raadzaam was om een pak mee te nemen in verband met het slotfeest. Dit nieuwe kledingstuk vereiste een grotere koffer, en laat ik die nu niet hebben. Gelukkig kon ik vrienden van mij bereiken die een keur aan koffers hadden, zodat ik een mooi formaat kon vinden. Jolien en Tom, bedankt!!!!

Na een kleine 2 uur rijden zonder files aangekomen in Weeze. Dacht eerst dat ik verkeerd was, leek wel dat ik op een kazerne terecht was gekomen. Waarschijnlijk was Weeze in het verleden een militair vliegveld, maar nu is het alleen voor burgers. Daar met de andere groepsleden kennisgemaakt: de mannen (Koen en Boris) en de vrouwen (Titia, Lotte, Iris, Ina (onverwachts weerzien: ken haar van mijn Peru-vakantiereis), Kim, Fieke en Amarins). Hiermee waren de opleidingen van Leiden, Amsterdam, Utrecht, Nijmegen en Groningen vertegenwoordigd in onze groep.
vliegveld Weeze

Met z'n allen heerlijk buitengezeten in de zon in afwachting op het vertrek. Na een rustige vlucht van 5 kwartier aangekomen op vliegveld Smaland vlak bij de plaats Vaxjo. Was m'n eerste vlucht met een lowcost-carrier, in dit geval Ryanair. Binnen het vliegtuig vochten de kleuren geel en blauw om je aandacht in combinatie met allerlei reclame-uitingen. Maar verder niets dan lof: goedkoop en stipt op tijd!
Vluchtroute

Buiten stonden er twee taxi's op ons te wachten die ons naar het hotel in Kalmar brachten. Gedurende de anderhalf uur durende rit werden we door onze chauffeur getrakteerd op Zweedse dance/trance/housemuziek (terwijl we eerder Abba als achtergrond muziek hadden verwacht). Bij het hotel aangekomen stonden we korte tijd besluitloos voor een dichte deur (en geen nachtreceptie), maar toen verscheen Victor (onze Zweedse contactpersoon, huisarts en medeorganisator van het congres) als een duveltje uit een doosje uit het donker met sleutels. Werden met z'n tienen op vijf kamers verdeeld. Boris was mijn roommate voor de komende vijf dagen. Kamers waren basic maar meer dan een schone kamer, bed en een goed douche heb je niet nodig.
Hotel Svanen, Kalmar

Na de bagage gedropt te hebben, zijn we naar het centrum gelopen (ongeveer 1-1,5 kilometer) op zoek naar eten. Bleek een hele klus te zijn, want alles was dicht. Uiteindelijk bleek er één tent open te zijn.......... ja wel, een Ierse pub. Na een toch wel erg grote hamburger dook iedereen z'n bed in.


Dag 2: bezoek aan ziekenhuis, Öland en de Italiaan

Na het ontbijtbuffet per bus op weg naar het ziekenhuis, waar we een rondleiding kregen op de afdelingen SEH, kindergeneeskunde en neonatologie, cardiologie/CCU en radiologie. Op de eerste twee afdelingen werden we door een Nederlandse SEH-verpleegkundige respectievelijk kinderarts te woord gestaan. Beiden hadden het erg naar hun zin in Zweden. Wat ons op viel in het ziekenhuis was de relatieve rust. Iedereen leek in alle rust zijn werk te doen. Verder viel op dat het contingent jonge arts-assistenten die de meeste Nederlandse ziekenhuis bevolken, hier ontbrak.

Na de lunch (in Zweden betekent dit warm eten) werden we opgehaald door een Zweedse huisarts die ons meenam naar Öland voor de wandeling in de natuur. Öland is een eiland die met een lange brug verbonden is met het vastenland. Het eiland telt een slordige 30000 bewoners, maar in de zomer vertienvoudigt dit aantal. Erg mooie natuur en fantastisch wandel weer. Nog heerlijk gepicknickt.
De brug van Kalmar naar Öland

's Avonds gegeten bij de Italiaan en daarna naar het Stadshotell om ons te registreren voor het congres en na een borrel op tijd het bed in.


Dag 3: Metallica en the Palace

Vanaf 's ochtends half acht reden de auto's af en aan bij ons hotel om ons per individu of tweetal naar de verschillende huisartsenpraktijken te brengen, waar we een dagje zouden meelopen. Ik kwam terecht in Hulstfred, de hoofdplaats van de gemeente Hulstfred in het landschap Smaland en de provincie Kalmarlan. De plaats heeft ruim 5305 inwoners en een oppervlakte van 595 hectare. De plaats is bekend vanwege het grootste rockfestival in Zweden: het Hulstfred Festival. Dit jaar zou Metallica komen vertelde mijn chauffeuse vol trots. Bij het gezondheidscentrum werd ik welkom geheten door het hoofd die gelijk informeerde of ik plannen had om me in Zweden te vestigen, als ik niet bij hun wilde komen werken en dat over alles (salaris etc) kon worden onderhandeld. Na dit warme welkom aan alle praktijkmedewerkers voorgesteld en met verschillende meegekeken. Tussen de middag uitgenodigd voor de lunch bij de plaatselijke Chinees: vier gerechten op het menu: oa lasagne (!!!???). Gekozen voor de gefrituurde garnalen. De huisarts die mij rondleidde gaf hoog op van haar injectie-technieken. Omdat ik al twee dagen een onophoudende jengelende schouder had die mijn humeur behoorlijk beïnvloedde en tevens mijn nachtrust, haar gevraagd om haar kunsten op mij uit te proberen. Op het einde van het bezoek met cadeau's en plaatselijk VVV-materiaal overladen en twee prikken in mijn schouder rijker weer in de auto gestapt. Terug in Kalmar onze ervaringen met elkaar uitgewisseld.

's Avonds in de partytent van Kalmar (the Palace) buffet met de andere congresgangers, afgesloten met muziek en dans. De combinatie injecties en alcohol zorgden ervoor dat ik snel sliep.


Dag 4: Groningse workshops en sfeervol eten

De dag van het congres. Eigenlijk duurde het congres drie dagen, maar omdat alleen vandaag er engelstalige workshops waren, woonden we deze dag bij. Opvallend was, dat alle Engelstalige workshops door Nederlanders worden gehouden en de onderwerpen dat ook waren, bijvoorbeeld: werken als GP in NL, de NHG-standaarden etc. Omdat deze laatste twee workshops door Frank Baarveld (het hoofd van de Groningse huisartsenopleiding) en twee HAIO's (Josien en Tjarco) werden gehouden, heb ik deze bijgewoond (voor support). Een praatje over cardiovasculair risicomanagement door een Nederlandse in Zweden wonende cardioloog complementeerde het ochtendprogramma. Na de lunch nog een workshop over werken als GP in Zweden, en daarna de buitenlucht opgezocht. Met Koen op het terras gezeten met uitzicht op het kasteel (waarover later meer) en een aantal blonde Zweedse studentes. De dames (van de groep) maakten intussen de plaatselijke middenstand (lees: kledingwinkels) blij.

's Avonds groot galafeest op Kalmar Slott.

[Het Kalmar slott (Kasteel van Kalmar) is het best behouden gebleven kasteel in renaissancestijl in Noord-Europa. Het kasteel is gebouwd op een schiereilandje aan de Oostzeekust en is vanwege de aangebrachte omringde slotgrachten van het vaste land gescheiden. Door zijn ligging in de nabijheid van de (toenmalige) grens met Denemarken) nam het een belangrijke plaats in de Zweedse geschiedenis in.]

Kalmar Slott by night

Alle congresgangers waren aanwezig in feestelijke kleding (pak of jurk). Wij Nederlanders werden verdeeld over de verschillende tafels. Gelukkig spreekt iedereen hier Engels, dus vermaakte me prima. De avond werd afgesloten met (al weer) muziek en dans.


Dag 5: relaxend verbranden en terugreis

Na uitgeslapen te hebben op onze vrije dag met z'n allen naar het oude centrum van Kalmar gelopen. Dit deel van Kalmar bestaat uit een paar kleine straatjes met leuke oude houten huisjes. Ook een aantal Pipi-Langkous-achtige huisjes met dito tuin. Via het plaatselijke kerkhof naar de zee gelopen, om voor het eerst in m'n leven in de Oostzee gestaan te hebben. Ik deed dit vanaf een steen, maar Boris ging er met sportschoenen en al in staan. Gelukkig scheen de zon, dus ze waren zo droog. Fieke waande zich even een Deense zeemeermin te zijn.
Daar de cruciale fout gemaakt om me niet in te smeren met zonnecrème. Daar heb ik later veel spijt van gehad!!!
Kalmar Stadshotell

[Kalmar is de hoofdstad in de Zweedse provincie Kalmar. De stad telt 35.170 inwoners (2005) en gelegen aan de Kalmarsund, die het vasteland van Zweden scheidt van het Zweedse eiland Öland, waarmee de stad verbonden is door de Öland brug (6 kilometer). Kalmar is een van de oudste steden van Zweden. De oudste bronnen dateren uit de 11e eeuw, hoewel opgravingen in de buurt van Kalmar sporen hebben opgeleverd van een nederzetting die teruggaat tot aan de Steentijd. Vandaag de dag is de stad een industriële stad en herbergt het een universiteit.]

Tegen twaalf uur verkast naar het plaatselijke terras (diezelfde als de middag daarvoor) voor nog meer zon en een heerlijk buffet. Om 15 uur per taxi van ons hotel naar het vliegveld en binnen een half uur zaten we in het vliegtuig en stegen we op. Na afscheid genomen te hebben op vliegveld Weeze reed ik Nederland weer binnen. Al met al...................een erg leuke en leerzame reis!!!
Kalmar Slott by daylight