Vakantie Schotland: West Highland Way & Ben Nevis: 12 t/m 25 mei 2012

1. Inleiding
2. West Highland Way
3. Ben Nevis
4. Van dag tot dag
5. West Highland Way praktisch

Inleiding
De eerste vakantie samen met Anita. We hebben er zin in. De maand mei stond vast. We houden allebei van wandelen, dus het zou een wandelvakantie worden. Verschillende bestemmingen passeerden de revue: Spanje, Corsica en... Schotland. Het werd Schotland. Niet zo maar........ want in het Westen van Schotland ligt de "West Highland Way". En de Ben Nevis.
 
West Highland Way
De West Highland Way (WHW) is een bekende lange-afstandswandeling in de Schotse Hooglanden tussen Milngavie (een dorp vlakbij Glasgow) en Fort William. De totale lengte is 154,5 kilometer. Het pad maakt deels gebruik van oude militaire en handelswegen. De meeste wandelaars doen deze route in vijf tot tien dagen. Wij kozen voor tien dagen. Per slot van rekening was het onze vakantie. 
Overigens, de snelste tijd waarin de WHW is afgelegd, is gelopen door Jez Bragg die de afstand deed in 15 uur en 44 minuten. 
Wij overnachtten in hotels, B&B´s, hostels en cottages. Maar je kunt ook slapen op campings in je eigen tent of in kleine houten hutjes waar je alleen een slaapzak nodig hebt. 

Route West Highland Way

Ben Nevis
Het eindpunt van de West Highland Way is zoals eerder gezegd Fort William. Een klein plaatsje met bijna 10.000 inwoners, dat in de schaduw ligt van de hoogste berg van het Verenigd Koninkrijk, de Ben Nevis. Hoewel niet moeilijk te beklimmen via het "toeristische" pad en de hoogte meevalt (1344 meter) zijn er toch de nodige klimmers omgekomen ten gevolge van de verraderlijke weersomstandigheden en de steile kliffen. 
De beklimming van deze berg zou een mooie afsluiting van de vakantie zijn. 

Mountain Track Ben Nevis

Van dag tot dag

Dag 1 (12/5): Amsterdam-Glasgow-Milngavie
Met EasyJet van Amsterdam naar Glasgow Airport gevlogen in 1,5 uur. Vandaar per bus naar Buchanan Busstation in Glasgow. Overgestapt op de bus naar Milngavie.
Uitgestapt voor ons logeeradres van die nacht. Was lekker weer en die middag heerlijk in de zon gezeten in het centrum van Milngavie. Op tijd naar bed, morgen zou onze eerste wandeldag beginnen!
Accommodatie: West Highland Gate Premier Inn (www.premierinn.com). Prima! Ontbijt en eetgelegenheid in restaurant ernaast. Goede bedden. Ruime schone kamers. Eigen sanitair.  

Dag 2 (13/5): Milgavie-Drymen (20 km)
Vandaag zou het echte werk beginnen. Al voor negen uur stonden we klaar. De komende tien dagen zou dat een terugkerend beeld worden. Qua temperatuur was het lekker (10 graden), maar de lucht was grijs. Dat voorspelde weinig goeds. Halverwege de route tussenstop voor de lunch: een gezellige pup met een mooi buitenterras. Helaas voor ons: het begon te regenen. Behalve die pub geen andere adresjes onderweg waar je een hapje kon eten of wat kon drinken. De wandelroute was gemakkelijk begaanbaar en bevatte weinig hoogteverschillen. In de stromende regen naar Drymen gelopen. Alle kleren uitgehangen in de woonkamer en de verwarming hooggezet in de hoop dat alles de volgende dag droog zou zijn. Onze mede-B&B-ers (twee gezellige echtparen die we nog een paar keer later zijn tegengekomen) deden het ook, dus de woonkamer lag vol jassen, broeken, rugzakken en schoenen. Vroeg naar bed.
Accommodatie: Clachan Inn (www.clachaninndrymen.co.uk). Prima slaapkamer en woonkamer. Gedeelde badkamer. Schoon! Ontbijt was niet geweldig. 

Bij Craigelian Loch begon het te regenen en de regenkleding kon worden getest

Dag 3 (14/5): Drymen-Balmaha (13 km)
Bij opstaan bleken kleding en schoenen weer droog te zijn. Hoera! Deze dag wachtte ons een relatief korte wandeling met wel een venijnige beklimming: Conic Hill. Onderweg weer flink regen gehad inclusief een hagelbui bij de beklimming. Maar het uitzicht op Loch Lomond vergoedde veel. Vroeg in de middag ons eindpunt bereikt: Balmaha. Heerlijke lunch en avondeten in de Oak Tree Inn. ´s Middags gelezen en bij zon snel naar buiten gerend. 
Accommodatie: Oak Tree Inn (www.oak-tree-inn.co.uk). Leuke cottage. Eigen badkamer. Wel gehorig. Goed ontbijt!

Vanaf Conic Hill uitzicht op Loch Lomond

Dag 4 (15/5): Balmaha-Rowardennan (13 km)
Vandaag weer een relatief korte wandeling (op papier); in de praktijk was de wandeling langer. Langs het meer. Misschien daardoor na enige tijd wat eentonig. 
Na de lunch begint de zon te schijnen. In de lounge van het hostel stapel tijdschriften gevonden bestaande uit de Engelse versie van "Op Pad". Nieuw leesvoer!
Fantastisch uitzicht op het meer.
Accommodatie: Rowardennan Youth Hostel (www.syha.org.uk). Pas vanaf 15.00 inchecken. Mooie lokatie. Ontbijt en avondeten zeer matig. Stapelbedden. Niet al te schoon. Wij hadden een eigen (invaliden-) badkamer, maar meestal deelde je met andere kamerbewoners een badkamer.

Uitzicht vanuit de lounge in ons hostel

Dag 5 (16/5): Rowardennan-Inversnaid (12 km)
Vandaag zonder regen gelopen naar Inversnaid. Langs het meer. Door alle regen was het behoorlijk drassig. Aangekomen in Inversnaid geluncht bij het hotel aan het water. We dachten dat ons bunkhouse vlakbij was, maar we moesten helaas nog bijna 2 km een steile weg omhoog (van de route af). :-(

Accommodatie: Inversnaid Bunkhouse (www.inversnaid.com). Een 19e-eeuwse kerk die verbouwd is tot budget accommodatie. Beneden kleinere kamers van de grootte van een monnikencel voor 2 tot 5 personen. Badkamer wordt gedeeld. Boven de bar een verblijfsruimte. Gelukkig was er die avond geen feest in de bar, want het was daar allemaal supergehorig.

In volle draf

Dag 6 (17/5): Inversnaid-Inverarnan (12 km)

Vandaag volledig bewolkt met af en toe een miezer, maar het eindpunt wel droog gehaald. Onderweg wilde herten en geiten tegengekomen. Op het eind nog een lichte beklimming vervolgens een afdaling naar een camping. Geluncht in The Droovers Inn. Een pub die al bestaat vanaf 1705, een bezienswaardigheid. Aan het interieur lijkt weinig gedaan te zijn in de afgelopen 300 jaar. Eten prima. Opgehaald door onze gastvrouw Helen. In B&B kennisgemaakt met twee Duitse meiden die we later nog vaker zullen tegenkomen. ´s Avonds door Helen naar onze eetgelegenheid gebracht en weer opgehaald. We voelden ons weer pubers.
Accommodatie: Ardvorlich House (www.ardvorlich-house.co.uk). Erg mooie B&B met uitzicht op Loch Lomond. Grote kamer. Jammer dat het bed een tweetal veren mist aan één kant, Anita glijdt voortdurend het bed uit. Met wat knutselwerk à la MacGyver probleem verholpen. Fantastisch ontbijt. Met haal-en-breng service naar West Highland Way.

Bambi?

Dag 7 (18/5): Inverarnan-Tyndrum (17 km)

De weg naar Tyndrum beloofde een gemakkelijk wandeling te worden; maar door de regen en de modder werd het toch wel een zware dag.
Aangekomen op onze eindbestemming (paar kilometer voor Tyndrum) werd het weer droog. `s Avonds met boodschappen uit de kampwinkel zelf gekookt. Elke keer weer pub-eten gaat ook een beetje vervelen. Zit je in de middle of nowhere....wordt er een vrijgezellenfeest gehouden in een van de naast gelegen cottages.
Accommodatie: Strathfillan Wigwams (http://www.sac.ac.uk/consulting/wigwams/). Wij zaten in de Beaver Lodge. Het is een klein houten hutje met een stapelbed, mini-badkamertje, 2 banken, tv-tje, aanrecht met koelkast. Prima. Kampwinkel 300 meter lopen. Aan de WHW 3 km voor Tyndrum.

Beaver Lodge

Dag 8 (19/5): Tyndrum-Inveroran (16 km)

Lange wandeling grotendeels via historische militaire wegen met op het eind een flinke klim met fantastisch uitzicht op onze volgende overnachtingsplek. 
Op onze lunchplek de twee Duitse meiden van dag 6 weer ontmoet. Grappig, je komt regelmatig bekenden tegen tijdens het lopen. Heerlijke scones gegeten. In de pub van ons hotel in gesprek geraakt met een vader en zijn dochter uit Nederland die met volledige bepakking inclusief tent een deel van de route liepen. Petje af, want ze torsten heel wat mee.
´s Avonds met Britse en Duitse wandelaars in het hotel gekeken naar Bayern Munchen tegen Chelsea. Zonder supportersrellen. Strafschoppen-serie niet meer gezien, lag al tijdig in bed. 
Accommodatie: Inveroran Hotel (http://www.inveroran.com/Hotel/Home.html). Leuk hotel. Schoon. Goed ontbijt en avondeten. Eigen badkamer. Lounge. Pub. Fantastische lokatie! Aardige mensen!

Jarige zus bellen.....of 112?

Dag 9 (20/5): Inveroran-Kingshouse (16 km)

Vandaag heerlijk weer. Relatief makkelijke weg. Aangekomen bij Kingshouse Hotel; de hele middag op de picnic banken voor de pub gezeten, terwijl telkens kleine groepjes wandelaars arriveerden. Ook onze Duitse vriendinnen waren weer van de partij en wilden graag een pintje meedrinken. Fantastisch uitzicht op een aantal heuvels in de omgeving. We hadden zelfs af en toe even wifi. En we zagen een groepje wilde.....euh.....enigszins getemde herten snuffelen rond het hotel. Nu zijn we net zo ver gekomen als onze vrienden uit Hengelo. Die waren hier in het verleden gestrand na allerlei ontberingen. Wij waren vastbesloten de laatste twee etappes te halen. 
Accommodatie: Kinghouse Hotel (http://www.kingy.com/). Kamers zo zo, een strenge gastvrouw bij het ontbijt die een woordje Nederlands spreekt. Maar het uitzicht en lokatie vergoeden veel. En.....de enige overnachtingsmogelijkheid op de West Highland Way tussen Inveroran en Kinlochleven (NB of je moet bij Kingshouse een taxi nemen naar een dorpje een aantal kilometers verder weg).

The Highlands met op de achtergrond Loch Tulla

Dag 10 (21/5): Kingshouse-Kinlochleven (15 km)

Vol goede moed vroeg op pad. De zon schijnt en nauwelijks een wolkje te zien. Al vrij snel moest er flink geklommen worden (Devil´s staircase). Mooi uitzicht boven de heuvelkam. Het tweede stuk, afdalend naar het dal waar het dorp Kinlochleven ligt, duurt vrij lang. Boodschappen voor de volgende dag gedaan, want tussen Kinlochleven en Fort William komen we geen pubs of winkels tegen. De rest van de middag en avond doorgebracht op het terras van een pub. Goed eten. En ja.......onze Duitse vriendinnen waren er ook. 
Accommodatie: Black Water Hostel & Campsite (http://www.blackwaterhostel.co.uk/). Wij zaten in dit hostel. An sich prima accommodatie. Spartaans, maar bedden waren goed. Keuken en zitgelegenheid. Geen winkeltje ter plaatse. Probleem was alleen die nacht dat het erg warm was en het buiten erg sterk rook naar petroleum, en daarmee onze kamer ook. Grrr! Supermarkt 300 meter lopen. Leuk dorpje.

Dag 11 (22/5): Kinlochleven-Fort William (26 km)
Vandaag de tiende en laatste wandeldag van de West Highland way. Bewolkt maar broeierig warm. We beginnen gelijk met een flinke klim tot boven de boomgrens. Daarna lopen we kilometers over glooiend terrein tussen twee "berg"kammen door. Halverwege weer een flinke klim terwijl de zon tussen de wolken door komt. Stuk bos met nog een klim en daarna een lange afdaling richting Fort William. En een eerste blik op de Ben Nevis met de top in de sneeuw. Geen drommen toeschouwers die ons welkom heten bij het eindpunt, maar gezellig is het wel. Foto´s gemaakt bij het eindpunt en ons zelf getrakteerd op een taxi naar ons B&B. We zijn moe maar erg voldaan!!
En ook een heerlijk gevoel dat we nu even drie dagen op dezelfde plaats blijven.
´s Avonds gegeten in Café Mango (http://www.tripadvisor.nl/Restaurant_Review-g186545-d2067417-Reviews-Cafe_Mango-Fort_William_Lochaber_Scottish_Highlands_Scotland.html). Hoewel je dit niet kunt afleiden uit de naam, is het een Indiaas en Thais restaurant. Goed eten, maar als je curry besteld krijg je geen rijst, die moet er nog bij bestellen. Hoezo?
Accommodatie: Lochan Cottage Guest House (http://www.fortwilliam-guesthouse.co.uk/). Gerund door een Nederlands echtpaar Mieke en Bert. Mieke is de gastvrouw, Bert de man op de achtergrond. Een mooi en schoon B&B. ´s Morgens in de serre het ontbijt. Prima. Sommige mensen zullen Mieke een bemoeial vinden, wij vonden haar leuk! Dacht goed met ons mee. Met de bus binnen 10 minuten van B&B naar centrum. Elke half uur een bus.

Het felbegeerde certificaat

Dag 12 (23/5): Fort William

Rustdag. Ons geinstalleerd in de tuin van de B&B en lekker in de zon gelegen en boek gelezen. Komen we toch nog bruin terug in Nederland.
´s Avonds gegeten in "The Grog and Gruel", een tradioneel bierhuis en restaurant (http://www.grogandgruel.co.uk/). Goed pubfood!

Dag 13 (24/5): Fort William/ Ben Nevis
Vandaag in alle vroegte vertrokken naar het startpunt van de Mountain Track naar de top van de Ben Nevis. Anita in bed achtergelaten, die gaf de voorkeur aan een extra relaxdag.
Om 7.45 stond ik aan de start bij Achintee Farm. Stralend blauwe lucht en al behoorlijk warm. Toch besloten om mijn spiegelreflex mee te nemen ondanks het volume en gewicht. De eerste drie kwartier nog in de schaduw van de berg kunnen lopen, maar vanaf dat moment in de volle zon. In het informatiecentrum beneden had men aangegeven dat je 4 uur nodig hebt om de top te bereiken en 3 uur om weer af te dalen. Maar de beklimming ging voorspoedig, hoewel wel zwaar. Door de warmte, het bij tijd en wijle lastig te bewandelen pad en het laatste deel door de sneeuw. Door alle neerslag van de week ervoor was de hele top bedekt met sneeuw. Op het plateau aangekomen kun je je voorstellen dat bij plotseling opkomende mist, de klimmer snel gedesorienteerd kan raken. Bij dit fantastische weer was dit onmogelijk. Twee uur en drie kwartier uur na de start was ik boven. Wat een geweldig uitzicht!!! 360 graden!! En in de sneeuw. Half uurtje daar boven doorgebracht en toen weer begonnen aan de afdaling. Ruim anderhalf uur later was ik weer beneden. Heb me erg verbaasd over al die mensen die nog na het middaguur starten met een poging de top te bereiken; op een moment dat de zon het hoogst staat en de weerberichten rekening hielden met een kleine kans op onweer. Ook mensen met één flesje water en geen warme of waterdichte kleding bij zich! Moe, maar voldaan naar het centrum gelopen waar Anita me met de bus oppikte. ´s Avonds ons laatste etentje in "The Grog and Gruel" (ha ha onze stamcafé).

Nog ruim een kwartier te gaan......

De top van de Ben Nevis

YES!!!!

Uitzicht op de Tower Ridge

Uit het niets kwam deze helicopter over de top gevlogen

Op de weg terug.....Fort William op de achtergrond

Dag 14 (25/5): Fort William-Glasgow-Amsterdam

Dag van vertrek. Na het ontbijt per taxi naar het busstation, waar we de bus namen naar Glasgow. Tijdens een drie uur durende rit een groot deel van de gelopen route gevolgd. Feest van herkenning! In Glasgow hadden we een paar uur de tijd om rond te lopen voordat we richting vliegveld moesten. De bagage in de locker en Glasgow ingetrokken. Al weer goed weer. Rondgeslenterd en op het terras gezeten. Mooi op tijd de airportbus in. Op weg naar het vliegveld. Daar aangekomen herkenden we het vliegveld niet. Mmmh. In de vertrekhal geen balies van EasyJet. Dat is vreemd. Rondgevraagd. Wat bleek? We stonden op het verkeerde vliegveld van Glasgow. Niet Glasgow Airport maar Glasgow Prestwick Airport. Via de weg een afstand van zestig kilometer. Met nog een uur voordat de incheckbalies zouden sluiten per taxi naar het goede vliegveld. Met nog tien minuten voor sluiting kunnen inchecken. Hijgend en bezweet bij de gate gearriveerd. Dat was op het nippertje. Veilig geland op Schiphol. Einde van een sportieve vakantie!

West Highland Way praktisch

+ Het boeken van de reis?

Je kunt deze wandeltocht ondernemen door deze kant en klaar te boeken via een reisorganisatie (bijv SNP) of zoals wij dat deden door alle overnachtingen zelf te regelen via internet. Het laatste kan enkele honderden euro´s schelen.

Boek minimaal zes maanden van te voren. Veel overnachtingsplekken zijn anders reeds volgeboekt, met name in de maanden mei en juni. Hetzelfde geldt voor hotel Kingshouse. Met veel moeite is het ons nog gelukt om in januari alles te bespreken.

+ In hoeveel dagen?

Je kunt de wandeltocht verdelen in meerdere etappes. Wij deden er tien dagen over, maar achteraf lijkt ons zeven of acht dagen beter.

+ Zwaarte van de WHW?

Hangt van veel factoren af: in hoeveel dagen je de route loopt, het weer, je conditie en de gesteldheid van de paden.

+ Hoe vind je de weg?

Het is geen moeilijke route. De bewegwijzering is uitstekend. Wij kochten in Milngavie bij de plaatselijke VVV een kaart (Footprint West Highland Way). Een prima, goedkope (acht pound) en geplastificeerde kaart! Daarnaast had ik mijn Garmin GPS bij me. Ik had de GPS-waypoints (gratis) gedownload van de Engelstalige site Walkhighlands (http://www.walkhighlands.co.uk/west-highland-way.shtml). Een prima Nederlandse site is LesMarten (http://www.lesmarten.nl/?page_id=5). 

+ Is bagagevervoer mogelijk?

Dat is geen probleem. De belangrijkste twee in dit gebied zijn: AMS (http://www.amsscotland.co.uk/) en Travel Lite (http://www.travel-lite-uk.com/). Wij hebben goede ervaring met AMS. Voor 40 pound per persoon werd de bagage tien dagen vervoerd. Om 9.00 klaar zetten en bij aankomst op het volgende adres stond de bagage al op ons te wachten. Maximaal  één bagagestuk van maximaal twintig kilogram. 

+ Welke kleding heb je nodig?

Advies: laagjes (afhankelijk van de temperatuur en de wind kun je één of meerdere lagen kleding aantrekken), goed ingelopen (berg)schoenen (bij voorkeur met GoreTex voor de waterdichtheid) en regenkleding (waterdicht jack met capuchon en regenbroek). Afhankelijk van het weer zijn de volgende items handig om mee te nemen: afritsbroek, (waterdichte) handschoenen, muts, gamaschen/gaiters, sjaal, windstopper, en fleece. 

Ik ben zelf fan van het merk Icebreaker (http://eu.icebreaker.com/on/demandware.store/Sites-IB-EU-Site/default/Home-Show?Country=NL). Kleding gemaakt van Merino wol. De voordelen: sneldrogend, warm en koel, als eerste, tweede of derde laag te gebruiken en gaat niet stinken. Enige nadeel: de prijs. In veel outdoorwinkels te koop in Nederland. 

+ Wat heb je verder nodig?

Een dagrugzak (25 liter is genoeg) met regenhoes, zonnebril, zonnebrand, kaart, camelbag (inhoud van twee liter), wandelstokken (handig voor afdaling Ben Nevis of oversteken sneeuwvelden; niet nodig voor WHW) en energy/chocolade/musli repen. Lunchen doe je in de pub, koop je onderweg bij winkeltjes of neem je mee vanaf je overnachtingplek. 

+ Route tussen Kinlochleven en Fort Williams?

Er zijn tussen deze twee plaatsen geen mogelijkheden om eten of drinken te kopen. Dus bij vertrek tussen Kinlochleven eten en drinken voor hele dag meenemen.

+ Tips beklimming Ben Nevis?

Technisch niet moeilijk, kan door bepaalde weersomstandigen erg zwaar zijn. Informeer voordat je vertrekt naar de weersverwachtingen (bij het Glen Nevis Visitor Centre (http://www.highland.gov.uk/leisureandtourism/what-to-see/visitorcentres/glennevisvisitorcentre.htm) of op internet (http://www.bennevisweather.co.uk/) . Richtlijn: vier uur voor de beklimming, drie uur van de afdaling. Start vroeg: bij voorkeur 8.00 uur of eerder. Neem voldoende water en repen/brood mee. Neem ook bij mooi weer regenjas, regenbroek, regenhoes, muts en handschoenen mee. Bestudeer van te voren de route goed. Koop de relatief simpele maar goede kaart van de track bij het Glen Nevis Visitor Centre (3,50 pound). Bij sneeuw zijn gamaschen/gaiters en wandelstokken met sneeuwdoppen erg handig. Bij opkomende mist: daal af. Kans op verdwalen en naar beneden storten van een klif komt vaker voor dan je denkt!!