Vakantie Zuid-Tunesie: (Sawadee) 8-daagse woestijnreis

Klik op afb. voor vergroting

Dag 1 (23/12): Amsterdam - Tunis

Een paar dagen geleden is de vakantie begonnen met het inpakken van de bagage. Na alle reizen wordt dit een soort routine. Alleen de hoeveelheid en soort kleding hangt af van de bestemming. Op de valreep nog een nieuwe fototas aangeschaft en een extra accu voor de camera (in de woestijn verwacht ik weinig stopcontacten te vinden). ´s Middags naar Schiphol. Het is (aangenaam) rustig op onze nationale luchthaven. Vliegtuig vertrekt ook op tijd, da´s mooi! Na 2,5 uur vliegen (grotendeels onbewolkt, fantastisch uitzicht op de witte Alpen) aangekomen in Tunis. Kennisgemaakt met de groep: 2 echtparen (Gerrit/ Anneke en Ger/Frida), het (naar wat later tijdens de reis blijkt, maar nu nog opvallend stille) illustere vriendinnentrio Liane/Nathalie/Wilmien (“Slachthuis”), het tennisduo Rita en José, de vertegenwoordiging van het ziekenhuis (Claudia) en het onderwijs (Tanja) en ik. Kennelijk had de koffer van José andere vakantieplannen, want die komt niet aan. Balen! Reisleider Obbo dirigeert ons naar de taxistandplaats waar we à la Peking Express zo spoedig mogelijk in drie- of viertallen een taxi moeten regelen die ons naar het hotel brengt. Wordt eerste met mijn groep, maar we wachten nog steeds op de beloning. ´s Avonds met de hele groep (aangevuld met groepslid nummer dertien Martin (was al ´s ochtends naar Tunis gevlogen) uit eten geweest in een Italiaans restaurant (Mamma Mia). Beetje vreemd, had liever in een wat authentieker Tunesisch restaurant willen eten, maar à la(h). Na de pizza Mama en een glas wijn in bed gedoken.


Dag 2 (24/12): Tunis - Djerba - Medenine - Douiret - Zammour

Na een redelijk nachtje om 5.15 op, want we vliegen al vroeg naar Djerba, een eiland voor de kust bij Zuid-Tunesië. Op het vliegveld vertelt Martin dat hij in verband met persoonlijke omstandigheden ons moet verlaten. Als groep van 12 met reisleider vliegen we in een uurtje naar Djerba. We worden daar opgewacht door een tweetal chauffeurs met bijbehorende 4WD´s. Ik zit met het damestrio L/N/W, Ger en Frida in de (wat later blijkt onze vaste) 4WD met chauffeur Lazeri. Per veerboot steken we over naar het vasteland. Onze eerste stop is het plaatsje Medenine met zijn weekmarkt. Bedoeïenen komen hier van heinde en verre groenten en dieren verkopen, een kleurrijk schouwspel.
Medenine

We rijden het gebied van de ksour (enkelvoud: ksar) in. Een ksar is een versterkte opslagplaats gelegen op de top van een berg, die vroeger werd gebruikt door meerdere berberstammen. We lunchen in het bijna verlaten berberdorpje Douiret, dat schitterend tegen een heuvel met een ksar is aangebouwd. De ambiance en het weer is in één woord geweldig, het eten ook (soep met stokbrood, salade, brick à l’oeuf (een gefrituurd deegvouwsel gevuld met aardappel, ei en wat kruiden), een koekflapje gevuld met een notenmengsel (erg zoet, maar ook erg lekker), dat wordt opgediend door een hele donkere Tunesiër (waarschijnlijk Moorse genen). Vanaf onze lunchplek starten we met onze wandeling. Over een plateau met weidse vergezichten wandelen we in ongeveer drie uur naar het bergdorpje Chenini, waarop de zon aan het einde van de middag haar laatste stralen laat vallen.
Chenini

In Chenini pikken de landcruisers ons weer op, waarna we naar Zammour rijden. De ksar in Zammour wordt tegenwoordig als hotel gebruikt en wij brengen de nacht hier door. Voor de duidelijkheid: dit is geen luxe 5-sterren hotel. De kamers zijn alkoven met niets anders dan een houtenbed met een dun matrasje en lakens/dekens. De deur naar de binnenplaats is een met planken gemaakt schot wat aan alle kanten kiert. Sanitair wordt gedeeld in een bijgebouwtje buiten. Heb mazzel, een warme douche! ´s Avonds na het eten (couscous met homp vlees, meer vet en bot dan vlees; toch maar vegetariër worden?) een nieuw spel ontdekt: het dobbelspel van Kolonisten van Catan.


Dag 3 (25/12): Zammour - Matmata

1e Kerstdag!!! We worden bij het kerstontbijt (stokbrood, jam, eitje) verrast met een door Obbo meegebrachte kerststol uit Nederland. Door een ruig berglandschap rijden we naar Ksar Hallouf, een imposante verlaten ksar op een heuvel. Van daar lopen we ongeveer tweeënhalf uur over de kammen van bergruggen met uitzicht op olijfgaarden. Met een aantal van de groep klauteren we naar een ruïne bovenop een bergtop. Na de lunch (spaghetti) rijden we over smalle weggetjes langs kleine groene oases van palm- en olijfbomen met als eindbestemming het dorpje Matmata. Onderweg gestopt in een klein dorpje en thee (erg zoet, in kleine glaasjes) gedronken in klein cafeetje met aan de wanden en op de grond tapijten). De bevolking woont hier deels in huizen onder de grond. Deze put- of grotwoningen (zgn troglodietwoningen) zijn gevormd rond een centrale, cirkelvormige put. In de flanken van die put werden holtes uitgegraven, die elke een specifieke functie kregen zoals woonruimte, opslagplaats en werkruimte. ‘s Zomers zijn ze heerlijk koel en in de winter aangenaam warm. We slapen deze nacht in zo’n originele ondergrondse woning die omgebouwd is tot hotelletje. ‘s Middags met het damestrio naar Hotel Sidi Driss. Hotel Sidi Driss was het decor van de film van Georges Lucas, Star Wars. Het was de woonplaats van de familie Lars waar Luke Skywalker, Beru en Owen Lars woonden. Na enig aandringen wordt het café speciaal voor ons geopend en wordt elke nieuwe bezoeker welkom geheten door het neuriën van de “Darth Vader tune” en met de groet “May the force be with you”.
Het kerstdiner vroegtijdig moeten afbreken, omdat ik me niet lekker voelde (combi alcohol en slaapgebrek?). Een warme douche en m´n donzenslaapzak maakt een einde aan het rillen.


Dag 4 (26/12): Matmata - Sahara

2e Kerstdag. Weer vroeg op voor een niet te zware wandeling door een maanlandschap van diepe kloven en ravijnen. Met de auto rijden we langs een berberfamilie waar in een handomdraai brood wordt gebakken die je in honing doopt. Heerlijk!! Daarna rijden we door naar het plaatsje Douz, ook wel de poort naar de Sahara genoemd. We lunchen daar op een dakterras met uitzicht op de hoofdstraat en de lokale begraafplaats. Bagage achtergelaten bij de lokale reisagent. Alleen een vuilniszak met tandborstel en warme kleding neem ik mee. Aan de rand van Douz begint de woestijn. Daar staan de kamelen al op ons te wachten. Oeps….maar zeven!! Maar binnen een mum van tijd verschijnen de resterende kamelen (of moet ik dromedaris zeggen, want ze hebben maar 1 bult). De spanning stijgt. De eerste van de groep die op een kameel gaat zitten en omhoog gaat, heeft de volle belangstelling van de groep. Omdat dit goed afloopt, krijgt iedereen meer moed. In korte tijd zit iedereen op z´n eigen kameel, behalve Ger die besloten heeft om te gaan lopen. Voordeel: je kunt foto´s maken, want bovenop een kameel is dit geen sinecure. Het rijden zelf heb ik snel onder de knie. Na een tijdje hoef ik me nog maar met één hand vast te houden. Na ongeveer drie uur slaan we ons kampement op zoals dit al eeuwen door nomaden wordt gedaan. De “wc” voor de heren is in noordoostelijke richting, die voor de dames in zuidoostelijke richting. Na het eten bij het kampvuur vermaken de kamelendrijvers zichzelf (en ons) met zang en dans. Een deel van de groep zoekt die nacht beschutting in de wollen nomadentent, maar de rest (waaronder ik) slapen tussen de duinen onder de sterrenhemel. `s Nachts word ik wakker van de kou. M´n slaapzak blijkt aan de buitenkant nat te zijn. Gelukkig heb ik een waterwerende laag om de slaapzak, zodat het dons droog blijft. Met een muts op m´n hoofd, thermo-onderkleding aan en ingesnoerd in de mummyzak, slaap ik weer in.
Zonsondergang


Dag 5 (27/12): Sahara - Douz

Vroeg opgestaan. Met de zonsopgang foto´s gemaakt van de kamelen en het kampement. Na een ontbijt met vers brood dat in het zand wordt gebakken genieten we ‘s ochtends nog van de leegte van de woestijn terwijl we voortdeinen op een kameel. ‘s Middags houden we een lunchstop, waarna we weer opstijgen. Voel me net een cowboy.
In de woestijn

De kamelen brengen ons naar een comfortabel hotel, waar je in het zwembad alle vermoeienissen van je af zou kunnen spoelen (was ons beloofd). Helaas……….zwembad is koud evenals de douche. Dus we moeten nog effe geduld hebben. In Douz blijkt er een festival gaande te zijn met kamelenraces (42 km door de woestijn). ´s Middags met Claudia en Tanja naar het festivalterrein gelopen. Er is een enorme mensenmassa op de been die van heinde en verre schijnen te zijn gekomen. Hele belevenis. Knabbelend op onze suikerpinda´s een goed plekje op de tribune gevonden waar we mooi uitzicht hebben op de hele happening. Tot het einde gebleven. Mooi serie foto´s gemaakt. `s Avonds in het hotel gegeten en een spannend partijtje Kolonisten gedaan. De vraag is of je nu het beste voor de steden of voor de combi straten en dorpen kunt gaan. Het laatste lijkt het beste (alleen Obbo is er niet van overtuigen).


Dag 6 (28/12): Douz - Chott El Jerid - Tozeur

Uitslapen!!!! Verwarming in kamer ½ uur voor opstaan aangezet, want ´t is berekoud. Hotel is volgeboekt. Veel Tunesische families in verband met het festival. Valt me op dat veel Tunesiërs aan de gezette kant zijn. Gezien het eten (veel en zoet) verbaast me dat niks. Na het ontbijt in het waterige zonnetje aantekeningen van de reis bijgewerkt. Je moet het een beetje bijhouden, want je maakt elke dag zoveel mee en je doet zoveel indrukken op. Aan het einde van de ochtend rijden we over de zoutvlakte Chott El Jerid naar Tozeur. We maken nog even een uitstapje naar wat zandduinen om de capaciteiten van onze 4WD uit te testen. Onderweg zien we een fata morgana. Bij een cafeetje staan er een houten hokje buiten met een viertal smerige hurkwc´s buiten. Bovenop de deuren staat “comfortabele wc´s”. Die Tunesiërs hebben wel humor!
Zoutvlakte van Chott El Jerid

We slapen opnieuw in een hotel met (ijskoud) zwembad, gelegen in een oase nabij het centrum van Tozeur. Als lunch soep met kefta (kruidige schijfje van aardappel en kip, soort rösti). In de oude medina, waar auto’s niet zijn toegestaan, zie je vrouwen in zwarte maliy’as voortschuifelen door de smalle steegjes.
Medina van Tozeur

De oase van Tozeur herbergt meer dan 400.000 palmbomen die water onttrekken aan de ruim 200 natuurlijke bronnen. Aan de palmbomen groeien de beroemde dadels. Ze geven schaduw aan alles wat eronder groeit; vijgen, passievruchten, abrikozen, sinaasappels en perziken. De dames van de groep besluiten vanmiddag om de plaatselijke haman met een bezoek te vereren. Uit de verhalen blijkt dat hun all-in packet een zeer aparte belevenis is geweest. ´s Avonds met Gerrit, Anneke en Obbo in een restaurantje gegeten, waar allerlei lekkere dingen op de kaart stonden die helaas niet te bestellen waren. Uiteindelijk Ojja merguez (een roersel van ei, tomaat, paprika, ui, olijfolie en stukjes worst) en couscous avec légumes gegeten. ´s Avonds in het donker een aantal mooie opnamen gemaakt van steegjes en pleintjes.


Dag 7 (29/12): Tozeur - Tunis

Vandaag vroeg op! Om 6 uur ging de wekker, om 7 uur weg. We maken met bijna de hele groep een excursie van een halve dag naar de bergoases ten westen van Tozeur. Deze bevinden zich in een landschap van bergen, rivierbeddingen en spectaculaire kloven. We beginnen de wandeling in Tamerza en lopen (vlak bij de Algerijnse grens) naar Midès dat bovenop de rand van een indrukwekkende roze canyon balanceert.
Canyon bij Midès

In het begin is het erg koud, maar in de loop van de ochtend breekt de zon volledig door. Het wordt ons ontraden om een plaatselijke politiepost op de foto te nemen, omdat een andere groep recent alle fototoestellen kon inleveren nadat iemand de post op de foto wilde zetten. We picknicken in Midès met uitzicht op de kloof. De stukken stokbrood met tomaat en sardientjes gaan er goed in. In een uurtje rijden we terug naar Tozeur. Onze chauffeur Lazeri is een beetje in de mineur omdat zijn favoriete drie vrouwen niet meegingen. Gelukkig doet het opzetten van zijn favoriete Habibi-liedje hem weer opvrolijken. We hebben daarna nog een halve dag de tijd om wat rond te kijken of te winkelen. ’
Tozeur

´s Avonds het laatste diner met de hele groep en om 21 uur staan we op het vliegveld om het vliegtuig te nemen naar Tunis. We hebben ruim 2 uur vertraging en een storm om en nabij het vliegveld maakt het allemaal niet leuker. Gelukkig zorgt een spelletje Kolonisten ervoor dat de uren snel voorbij gaan. In Tunis per taxi naar het hotel. Om 2 uur a.m. lig ik erin.


Dag 8 (30/12): Tunis - Amsterdam

Vanmorgen om 7.30 uit de veren. Ontbeten en naar het vliegveld. Daar bleek de koffer van José weer boven water te zijn gekomen. Na een vlucht van 2,5 uur zonder vertraging weer terug in Nederland. Afscheid van de groep genomen en met een enorme lading aan foto´s op weg naar huis. Al met al een hele actieve en leuk reis!