Vakantie Maleisië/Nieuw Zeeland - rondreis 4 wkn (2003)

Inleiding
Vier weken met Chantal op de bonnefooi door Nieuw Zeeland met de auto: van het Noordereiland naar Zuidereiland en weer terug. Geslapen in hostels, B&B´s en bij familie van Chantal.

De route in geel

Dag 1-5: 4-8 oktober: stopover Kuala Lumpur/ aankomst Nieuw Zeeland
Dag 6-7: 9-10 oktober: Rotarua/ Tongariro National Park
Deel 8-9: 11-12 oktober: Marlborough Sound/ Abel Tasman National Park
Deel 10-12: 13-15 oktober: Abel Tasman National Park
Deel 13-16: 16-19 oktober: Hokatiki/ Fox en Franz Josef Glacier/ Arthur´s pass/Christchurch
Deel 17-20: 20-23 oktober: Christchurch/ Akaroa/Kaikoura
Deel 21-23: 24-26 oktober: Tongariro Narional Park/ Taupo
Deel 24-27: 27-30 oktober: Raglin/ Auckland

2 november weer terug in Nederland


Dag 1-5: Stopover Maleisië/ aankomst Nieuw Zeeland

Hallo allemaal,

Inmiddels zijn wij in Nieuw Zeeland beland. Het eerste deel van de vliegreis, naar Kuala Lumpur, duurde 12 uur. De reis viel erg mee en we konden redelijk ruim zitten (benen in het gangpad) in het vliegtuig, wat de lange reis een stuk aangenamer maakte. Aangekomen in Kuala Lumpur bleek het erg bewolkt te zijn, maar wel erg warm. Na ongeveer een uur rijden werden we bij ons hotel afgezet. Hier bleek dat we niet in het systeem stonden. Snel moest er dus nog een kamer voor ons worden gezocht. Gelukkig was die er nog, zodat we even op bed konden gaan liggen. Hierna hebben we de stad verkend. we hebben de Petronas Twin Tower bekeken, helaas van buiten, want het aantal kaarten om de toren te bezoeken was beperkt en waren al vergeven. Hierna naar de Menara Kuala Lumpur, de TV toren, gelopen en hier wel naar boven geweest. Uitzicht was erg mooi en je zag duidelijk hoeveel hoge gebouwen er in de stad wel niet staan. ' s Avonds hebben we Chinatown nog bezocht. Erg druk en vooral veel kraampjes waar ze je horloges e.d. probeerden aan te smeren.

Petronas Towers

De volgende dag moesten we ons om 12 uur uitchecken en daarna hebben we aan het zwembad gelegen en gewacht totdat we werden opgehaald door de taxi om aan het tweede deel van onze vlucht te beginnen. Het tweede deel duurde weer ongeveer 12 uur en deze keer moesten we ook nog een tussenstop in Brisbane maken. Hier verbleven we ongeveer 1,5 uur en daarna vlogen we door naar Auckland. Op het vliegveld werden we opgehaald door familie van Chantal, waar we de eerste 2 nachten verblijven om bij te komen. Vandaag (woensdag) zijn we een beetje aan het oefenen met het links rijden en aan het wennen aan de automaat. Tegelijkertijd zien we zo meteen wat van de omgeving (oa het strand, de supermarkt en de bakery)(muffins zijn erg lekker!).

Dit voorlopig over onze belevenissen. Tot de volgende mail.


Dag 6-7: Rotarua/Tongariro National Park

Hallo allemaal,

Tijdens het tikken van de laatste mail was het redelijk weer, beetje bewolkt, maar droog en een lekker temperatuurtje (20 of zo iets). Kennelijk hebben wij die dag (of de dagen daarvoor) iets heel slechts gedaan,want sindsdien is het weer hier radicaal veranderd. In NL zou het ook regenen, maar zo hard als hier???????????

Donderdag met de auto richting Rotorua vertrokken. Deze plaats ligt in vulkanisch gebied en is bekend om (naast de zwaveldampen en de bijbehorende geur van rottende eieren) zijn kokende bronnen, pruttelende modderpoelen en geisers. Hebben een Maori dorp bezocht waarbij de huizen letterlijk tussen de rookpluimen en geisers staan.

Rotarua

 Vandaag vertrokken naar Tongariro National Park. Een enorm nationaal park met bos, bergen en vulkanisch gevormde welvingen. Waren van plan om hier de befaamde Tongariro crossing te doen dan wel te gaan skieen (zou voor ons beide de eerste keer zijn), maar het weer is verschrikkelijk, dus beiden zitten er niet in. Wel onderweg de Huka Fall (een bepaalde waterval) bekeken en vanmiddag hier bij aankomst een kortere wandeling van 2 uur naar de Taranaki Fall gelopen met een Canadees die ook een beetje verloren hier rondliep. Hebben net besloten dat we morgen in een ruk doorrijden naar Wellington om 's avonds met de boot naar het Zuider Eiland te vertrekken. Het schijnt daar wat droger te zijn, dus............


Dag 8-9: Marlborough Sound/ Abel Tasman National Parc

Hoi allemaal,

Even een kort berichtje omdat de tent hier om 10 minuten sluit. We zijn dus nu op het Zuidereiland aangekomen (gisteren al) en zijn nu in Picton. Onderweg hier na toe droog en zon eventjes gezien, dus vol goede moed. De overtocht met de boot was 3 uur en erg rustig. Geen zeeziekte. Vandaag vroeg op en met de catamaran Marlborough Sound in (een doolhof van rotsen en water), daar een 5 uur durende wandeling gemaakt vanaf de plaats waar Thomas Cook is geland tot aan Lumineaux Lodge. Met de boot terug. Vrijwel droog gehad en vrij uitzicht op de vele baaien. Een woord geweldig. Helaas regent het nu weer pijpenstelen. Vertrekken morgen richting Abel Tasmanpark (Matueka), hopen daar te gaan kayakken en evt naar Farewell Split.

Onderweg met de auto

We eten 's avonds altijd buiten de deur in leuke restaurantjes op Amerikaanse leest. In NL zou we ze kitsch vinden, hier past het gewoon. Borden zijn niet rond maar ovaal met enorme porties. Brood halen we altijd bij een bakery. Niet gewoon hele broden, maar allemaal lekkere broodjes. We eten dus calorierijk voedsel, maar allebei hebben we het idee dat we afvallen Rarara hoe kan dit. Senay, hoe heet jou leuke hostel in Hokitika?? Hebben al wel wat vreemde dieren gezien: een schaap, mus, eend, koeeen, maar helaas nog geen dolfijnen, walvissen of zeehonden. We gaan ons best doen om deze lacune te herstellen. Net de was gedaan, onze hele kamer is gevuld met natte kleding aan een aantal lijnen door onze kamer gespannen. Komen trouwens zelden Nederlanders tegen. Vandaag toevallig nog een stel tijdens de wandeling. Wel veel japanners en engelsen.

Moet stoppen, tot horens.


Dag 10-12: Abel Tasman National Parc

Hallo allemaal,

Regende het tijdens het typen van de vorige mailtjes, deze keer schijnt de zon. Vanaf gisteren hebben we zonnig weer en de voorspellingen voor de komende dagen zijn goed. Eergisteren zijn we in Motueka aangekomen, vlak bij het Abel Tasman park. De planning was om hier te gaan kayakken, maar aangezien we niet echt wisten hoe goed het weer zoe zijn en we een hele dag in de regen kayakken wel erg lang vonden, hebben we besloten om te gaan zeilen. En wel een "learn to sail" trip. Maar het weer werd zo goed, dat we eigenlijk weinig van het zeilen hebben geleerd, het was veel te lekker om eindelijk weer eens in de zon te zitten en te genieten. Daarnaast moesten we natuurlijk van onze luxe positie genieten, want het was een heuze privetocht. We waren namelijk de enige passagiers op de katamaran (normaal kunnen er zo'n 16 personen op). De omgeving was erg mooi, zeker nu er strak blauwe luchten te zien waren. Mooie baaien met gouden stranden gezien. Zelfs zeehonden gezien, maar moesten wel erg goed kijken om ze te kunnen onderscheiden van de rotsen. Daarnaast ook pinguins gezien en naar holen van pinguins gezocht. Helaas was het enige wat we tegenkwamen een enorme stank.

De kust bij het Abel Tasman Park

Vandaag zijn we naar Farewell Split gereden, een duinenrij van ruim 20 km lang, die als een schiereiland de zee insteekt. Erg mooi, en ook de omgeving ernaar toe was erg mooi ( we worden onderweg telkens weer verrast door de mooie uitzichten en het landschap). Dus weer vele foto's gemaakt (stand van zaken: Alwin bijna 4 rolletjes en Chantal 3, dus het gaat jullie nog een hoop tijd kosten om deze allemaal te bekijken en Aldwin heeft bij terugkomst nog een leuk verhaal over een koe te vertellen). Onderweg ook de Pu Pu Springs bezocht, vooral de omgeving hiervan was erg mooi, de springs zelf kwamen in een meer naar boven, waardoor je ze niet heel erg goed kon zien.

Morgen vertrekken we verder zuidwaarts, richting Hokatiki (aan de westkust) en daarna zijn we van plan om richting de gletsjers te gaan. Daarover onze volgende mail. Erg leuk is dat we bij de hostels weer dezelfde mensen tegenkomen, iedereen gaat de zelfde richting op. De sfeer is ook erg goed in de hostels, als een tweede thuis. De hostels zijn erg goed, alleen de eerste was wat minder, vrij oud. Maar het wordt telkens luxer en de prijs blijft hetzelfde. Momenteel zitten we in een hostel waar we 's avonds verse muffins krijgen!!! Erg lekker. Tot nu toe nog weinig Nederlanders tegengekomen, dus we wanen ons echt in het buitenland.


Dag 13-16: Hokatiki/Fox/Arthur´s pass/Christchurch

Hallo allemaal,

Hier dan weer een mail van ons.

De laatste keer dat we mail hebben gestuurd was vanuit Motueka (Abel Tasman national Park). Donderdag zijn we vertrokken vanuit Motueka naar Hokatika (aan de westkust). Onderweg hebben we een zeehondenkolonie bij Cape Foulwind (bij Westport) bezocht. Erg veel zeehonden gezien (wat een leven hebben die beesten: de hele dag lekker zonnen). Daarna zijn we langs de Pancake rocks en de Blowholes gegaan, bij Punakaiki, gegaan. Erg mooi en indrukwekkend.

In Hokatiki aangekomen zijn we naar de Blue Spur lodge (Senay was dit het juiste hostel?) gereden, gelegen op een heuveltop. Het uitzicht viel hier helaas tegen door de wolken. De volgende dag doorgereden naar Fox Glacier, waar we 's middags een gletsjertocht hebben gemaakt, onder begeleiding van een gids. In deze plaats ook in een hostel geslapen wat erg tegenviel!!! Niet bepaald schoon en het huis werd geterroriseerd door een groepje Engelsen. Dus daar weer snel vertrokken."s Avonds hebben we de koppen bij elkaar gestoken (zonder de Engelsen) en besloten niet verder naar het zuiden te gaan. Eigenlijk wilden we nog naar Milford Sound, maar aangezien dit nog ontzettend veel kilometers reizen is, en onze tijd beperkt is, hebben we besloten dit punt van onze reis te schrappen en vanaf nu weer richting het noorden te gaan.

Fox Glacier

Zaterdag (de volgende dag) zijn we vertrokken van Fox Glacier naar Franz Josef, hier hebben we de gletsjer van een afstand bekeken (Aldwin van heel dichtbij, wat een pijnlijke enkel bij hem heeft veroorzaakt - teveel en te snel gelopen). Nu zit een lange wandeling er dus tijdelijk niet meer in.

Vanaf Franz Josef naar Arthur's Pass (de pass tussen de oost en westkust) vertrokken. Hier hebben we overnacht in een cottage. Erg gezellig, met open haard (was nog erg moelijk aan te krijgen!). Een carriere als pyromaan zit er voor ons beiden dus helaas niet in.

En dan zijn we nu aanbeland bij vandaag: vanmorgen zijn we vertrokken naar Christchurch. Onderweg was de omgeving onzettend mooi: overal waar we keken zagen we witte bergtoppen. Chantal, die reed, werd gek van elk verzoek tot een fotostop. Vanmiddag in Christchurch aangekomen. Onze activiteiten beperken zich vanmiddag tot winkelen, internetten, eten en het beklimmen van de toren van de Kathedraal. Vanavond krijgsberaad wat we de komende dagen gaan doen. We zullen jullie binnenkort verrassen..............

PS Mirjam, kun je mij niet op de hoogte houden van de Expeditie Robinson-ontwikkelingen ipv Mabel-gossips. Ik ken nog iemand die dit ook heel graag wil weten.

PS2: JJ, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Was je verjaardag niet vergeten, maar ben wel mijn datumbewustzijn ondertussen verloren. Krijgen we nog een groot feest???


Dag 17-20: Akaroa/Kaikoura

Hallo!

De afgelopen dagen hebben in het teken gestaan van walvissen en dolfijnen, maar ook zeehonden. vanuit Christchurch zijn we richting Akaroa vertrokken (maandag). Hier verbleven we in een lodge in de bergen, vlak bij Le Bons Bay. De weg hier naar toe was erg mooi. De weg ging in eerste instantie stijl omhoog, maar op de top hadden we een prachtig uitzicht op de baai bij Akaroa. Op de achtergrond een strakblauwe lucht, met wolkenslierten die net de bergen over kwamen en de baai in dreven. Het was als een ansichtkaart. Helaas moesten we daarna door deze wolken heen, waardoor het zicht duidelijk wat minder werd (zeg maar gerust enkele meters). Opeens was er van het zonnige weer niets meer over en bevonden we ons voor ons gevoel in Nederland.

Christchurch

Nadat we onze bagage hadden gedropt zijn we naar Akaroa gereden. Tijdens deze rit die stijl naar beneden ging, begon onze auto weer eens erg te stinken (erger dan alle andere keren hiervoor). Dit keer begonnen we ons toch enige zorgen te maken. de handrem kon het niet zijn, die hadden we netjes naar beneden gedaan (dit zijn we wel eens vergeten). Een backpacker die ook in onze lodge zat was de eerste die ons de beginselen van het rijden met een automaat in de bergen uitlegde. Ons rijgedrag verklaarde de stank. Wisten wij veel wat de L en 2 betekenden en waarvoor je deze moest gebruiken! We besloten dus de volgende dag maar even naar de garage te gaan. (volgende dag bleek er geen schade te zijn, de rem bleek nog goed te werken, ondanks dat de velgen volledig zwart geworden waren). ' s Avonds hebben we met alle gasten van het hostel gezamelijk gegeten. Aangezien we ons in the middle of nowhere bevonden, was er geen restaurant in de buurt en in het hostel was er de mogelijkheid om mee te eten.

Dinsdag hebben we een boottochtje gemaakt met de eigenaar van het hostel, Gary, en een aantal andere gasten. We gingen naar Le Bon Bay, waar we de zee op gingen op zoek naar dolfijnen (Hectors dolphins). Deze hebben we inderdaad gezien, kwamen vrij dicht langs ons bootje heen. Ook een zeehond gezien en in een aantal grotten gevaren. 's Middags zijn we doorgereden naar Kaikoura. Hier nog een zeehondenkolonie bezocht, maar i.p.v. op 5 meter afstand van de zeehonden te kunnen komen (wat de borden aangaven) was het zeker 50 meter.

Woensdag hebben we een Whalewatch tour gemaakt. Helaas was dit een erg jachtige tour. Tijdens het varen moest je op je stoel blijven zitten om vervolgens, als er een walvis werd gesignaleerd, naar het dek te racen en een foto te maken. Helaas zagen we slecht een klein gedeelte van de walvis (allen de bovenkant, en de staart als het weer onder dook). Hierdoor had je niet echt het idee dat daar zo'n enorm beest lag. In totaal hebben we 3 walvissen gezien. Op de terugweg zijn we nog gestopt om dolfijnen (husky dolphins) te bekijken.

Vandaag was het vroeg opstaan, want om 8.30 hadden we 'swimming with dolphins' gepland. Na het aanpassen van de wetsuits vertrokken we met een bus naar de boot. Daar was het wachten tot er dolfijnen werden gesignaleerd en dan zo snel mogelijk het water in. Tijdens het zwemmen hebben we een aantal dolfijnen van dichtbij kunnen bewonderen en na afloop was er de gelegenheid om foto's te maken vanaf de boot. Nu zijn we weer teruggereden naar Picton. Onderweg nog gestopt bij een zeehondenkolonie, die gewoon vanaf de weg te bewonderen was. Een groot aantal zeehonden was hier aan het zonnebaden. We geven ze geen ongelijk, want wij hebben dit de afgelopen dagen ook gedaan. Sinds we uit Arthur's Pass zijn vertrokken kunnen we in t-shirts rondlopen. Helaas wordt het weer nu weer slechter; de verwachtingen voor morgen zijn duidelijk minder en de eerste wolken zijn nu al te zien. Al met al kunnen we dus zeggen dat elke dag op het zuidereiland een verassing was. Zeker de moeite waard (dus als jullie nog geen vakantieplannen hebben voor volgend jaar...).

Vanavond gaan we nadenken wat we de komende dagen gaan doen. Morgen gaan we in ieder geval de overtocht van het zuiereiland naar het noordereiland maken. En wat we daar hebben gedaan lezen jullie wel in de volgende mail.


Dag 21-23: National Parc Tongariro/Taupo

Hello folks,

We waren gebleven in Picton. Vrijdag met de ferry over naar wellington. We werden daar verwelkomd door grauwe luchten, kou en regen (hetzelfde toen wij de oversteek naar het Zuidereiland maakten).

Doorgereden naar national Park Tongariro, waar we ook op de heenreis waren gestopt. De volgende ochtend (zaterdag) na het lezen van het weatherreport hebben wij de stoute schoenen aangetrokken en zijn wij de berg bij Whakapapa opgereden, op naar ons eerste ski avontuur. Na enige hectiek bij het passen van alle benodigheden en de aanschaf van handschoenen, de skilift naar boven genomen. We hebben skiles gevolgd en na de les nog de nodige afdalingen op de zwarte piste gemaakt. We vonden het geweldig en zeker voor herhaling vatbaar. Hierna doorgereden naar Turangi (Taupo was vol ivm labour weekend, nooit drukke wegen gehad, maar voor het eerst wel).

Vandaag naar Taupo gereden naar ons hostel. Onderweg niet alleen het meer vanaf de weg bekeken, maar ook vanuit de lucht. Wij zijn intussen echte thrill-seekers geworden, dus het zoeken van nieuwe uitdagingen wordt een challenge op zich. Vandaar dat we dachten dat skydiven wel iets voor ons zou zijn. Met enige kriebels in onze buik de afslag richting Taupo Airport genomen. Na een ultrakorte instructievideo en het passen van geschikte kleding het vliegtuigje (samen met nog 2 anderen) ingestapt om vanaf een hoogte van 12000 feet (ongeveer 4000 m) naar beneden te springen. Na een vrije val van ongeveer 45 seconden werd de parachute (gelukkig) geopend. We zijn (mede dankzij het feit dat we een tandemsprong maakten) op de grond aangekomen zonder belangrijk lichamelijk letsel (onze oren zitten nog steeds dicht en Aldwin was een beetje misselijk omdat de instructeur liever cirkels vloog dan lange ovalen)(De instructeur heb ik teruggepakt door op de grond over hem heen te vallen). Chantal palmde haar instructeur in en mocht zelf sturen. Na deze ervaring, video en certificaat rijker doorgereden naar ons hostel in Taupo waar we nu aan het bijkomen zijn (van een enkele sprong heeft het lichaam kennelijk wat hersteltijd nodig).

Het vliegtuig in..........

Morgen gaan we richting Waitomo Caves (grotten gevuld met glimwormen. Moeten nog wel even met elkaar rond de tafel hoe we die grotten/glimwormen gaan benaderen. De mogelijkheden zijn legio: bootje, lopend, raftend op een rubberen band of abseilend. Wordt vervolgd.


Dag 24-27: Raglan/Auckland

Hallo allemaal,

Hier dan onze laatste gezamelijke mail. Onze vorige mail hebben wij vanaf Taupa gestuurd. Vanaf hier zijn we richting de Waitomo Caves vertrokken. Onderweg zijn we gestopt bij Craters of the moon. Dit thermische landschap was erg indrukwekkend: overal waar je keek kwamen rookpluimen uit de grond. Ook waren er borrelelnde modderpoelen. Ook gestopt bij een Thermal Powerstation, waar gebruik wordt gemaakt van de natuurlijke energie.Aangekomen bij Te Kuiti (vlak bij de Waitoma Caves) waren we allebei erg moe, dus de rest van de middag hebben we niets meer ondernomen.

De volgende dag stond Cave rafting gepland. Helaas had Aldwin's lichaam hier geen zin in en besloot ziek te worden.Voor alle duidelijkheid: dit had geen psychische oorzaak, maar duidelijk een lichamelijke (een gastroenteritis)!!! (oke, de moelijke termen komen van Aldwin vandaan). Dus Chantal stond er deze dag helemaal alleen voor. Aangezien het daar nog vrij rustig was en Chantal geen zin had om een prive rafting-trip te gaan maken, heeft zij een boot en wandeltocht door deze Caves gemaakt.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Raglin (kustplaats, bekend ivm de surfstranden) We hadden erg geluk met het weer deze dag. Vanuit Raglan de Bridal Veil Fall bekeken, een waterval van 55 meter hoog in een tropisch regenwoud. Erg mooi en indrukwekkend. Later op de middag nog even naar het strand geweest, maar dit was minder bijzonder en mooi.Vandaag in Auckland aangekomen, voor een 1-daagse trip.

Bridal Veil Falls

Morgen gaan we weer terug naar Waihi. En dan zit zaterdag Aldwin's vakantie er al weer op......