Vakantie Patagonië: (Sawadee) groepsreis 25 dagen

Route in rood

Dag 1-3: Santiago de Chili (Chili)

De vakantie is begonnen. Na een weekje griep gehad te hebben, op tijd hersteld in het vliegtuig gestapt. Vlucht verliep vlekkeloos. Om 20.50 uit Amsterdam vrijdag vertrokken en om 10.30 aangekomen in Santiago de Chili.Beetje geslapen in vliegtuig (weinig gemerkt van de slaappil). Had een goede plaats geregeld, kon met de benen languit. Tijdens de vlucht alle groepsleden gespot (bergschoenen, afritsbroeken).

Opgepikt op vliegveld door reisleider en per bus naar hotel. Kamerindeling geregeld. Slaap met Ronald, een jongen van mijn leeftijd op de kamer die een uitgebreide fotocameracollectie heeft, dus genoeg gespreksstof. Na een voorstelrondje (en snel de warme wandelschoenen vervangen voor de noodzakelijke teva's) ging iedereen zijn eigen weg. Geluncht in een tentje met alleen Chilenen (blijf graag weg uit toeristenrestaurants). Enorme hotdog verobberd met zuurkool (Duitse invloed?).

´s middags wat rondgelopen met als hoogtepunt Cerro San Cristobal. Een park tegen een fikse heuvel gelegen. Met treintje omhoog. Niet erg sportief, maar het was bloody warm (30 graden) en we gaan nog genoeg klimmen. Was zonder zonnecreme op pad gegaan, niet slim, want de het was strak blauw en zeer felle zon. Enfin, bovenop een fantastisch uitzicht en a la Rio of Havana een groot wit Maria/Christusbeeld. Half rolletje volgeschoten. Eind van de dag bij toeval langs ander park gelopen met mooie fonteinen en ondergaande zon. Kortom, genoeg fotogenieke momenten. ´s Avonds met hele groep uit eten geweest en daarna naar bed.Overdag was trouwens iemand bijna van zijn camera beroofd (ik pas goed op!!) en iemand z´n pinpas was ingeslikt.

Vanochtend uitgeslapen (9.15), rustig ontbeten en alle spullen verzameld in kamer omdat we vanavond al per nachtbus vertrekken naar Pucon, zo'n 1300 km zuidelijker. Vandaag nog een beetje hier rondstruinen. Santiago telt 6 miljoen inwoners, dus ondoenlijk om in 1,5 dag alles te zien. Had trouwens geen bereik met mobiele telefoon, kon dus niet even naar Nederland smsen.

Plaza de Armas, Santiago de Chili

Dag 4-5: Santiago de Chili/ Pucon (Chili)

Zit nu in Pucon. Veel meegemaakt, dus genoeg te vertellen. Heb even ruzie gehad met deze computer. Alles gaat in het spaans, dus voordat je door hebt hoe het werkt (en met gebarentaal, gebrekkig spaans en wat engels) het probleem hebt duidelijk gemaakt................. Is nu de 5e dag in Chili, en eerlijk gezegd nog geen 1x aan NL gedacht. Ben dus echt op vakantie.Wat opvalt aan de groep is dat iedereen al de nodige reizen heeft gemaakt. De helft heeft bijv de Kilimanjaro beklommen of een poging gewaagd. Peru, USA, Borneo, Jordanie, Kameroen, Zuid Afrika, Venuzuela, Mexico, Zambia, China. Samen hebben we bijna de hele wereld rondgereisd. De jongste is 28 jaar en de oudste medio zestig. We hebben zelfs een bijna kandidaat van Expeditie Robinson in de groep (een belgische bodybuilder). Allemaal zijn het wandelliefhebbers, en dat is gezien de reis niet heel vreemd. Iedereen vond 2 dagen Santiago meer dan genoeg. Geen stedenmensen.

Nog even terug te komen op Santiago. Wat me opviel was dat het een hele rustige stad was (in ieder geval het centrum), weinig auto´s, niet voortdurend getoeter. Mensen zijn vriendelijk en een paar woorden Spaans doet de rest. In Santiago hadden dus perfect weer. Laatste dag bewolkt en daardoor qua temp beter.

Toen de nachtbus naar Pucon. We hadden daar allerlei voorstellingen van, maar onze verwachtingen werden volledig overtroffen. Daar kan een vliegtuig niet aan tippen.Om 21.30 in de dubbeldek bus met stoelen die zo´n 150 graden kunnen en benen languit. Met een slaappil heerlijk geslapen, maar ´s morgen het gevoel dat een olifant over me heen was gelopen (daar was die pil aan schuldig) dus volgende keer maar een lichte nemen. In 11 uur tijd ruim 900 km overbrugd.

Om 9 uur angekomen in Pucon. Om nu de hele dag te nixen vonden we dus geen optie, dus na de spullen in het hotel gedropd te hebben zijn we met 2 busjes gebracht naar een nationaal park Huerquehue, waar we een wandeling van ruim 4 uur hebben gemaakt na een klim van 500 meter rond een drietal meren hebben gelopen. Weer was niet zo (bewolkt, regen). Aan het eind Kuchen (soort koekdeeg met een dikke laag frambozencompote.Pucon is trouwens een erg leuke plek om te zijn. Volgens sommige in de groep lijkt het op Canada. Veel houten huizen, geen hoogbouw, klein dorpscentrum.´s Avonds met een groep uit eten geweest. Er barstte toen een enorm storm los met zoveel regen dat de straten blank stonden. We hebben toen ons verblijf in het restaurant maar met 2 uur verlengd.

Al die regen vonden we geen goed voorteken omdat de volgende dag we de (actieve) vulkaan Villarrica (2840 meter) zouden gaan beklimmen welke bedekt is met sneeuw.

Vulcano Villarica, Pucon

Vanochtend vroeg opgestaan. Boven Pucon was het weer redelijk, maar de vulkaan was in nevelen en wolken gehuld. Toch maar alles in de busjes gegooid (nadat we de nodige uitrusting kregen aangereikt zoal dunne sneeuwbroek, jas, wanten, helm, pikhouweel en sneeuwijzers). Boven aangekomen (1300 meter) na wikken en wegen van de gidsen besloten om wel een poging te wagen. Omdat de stoeltjesliften niet werkten (die ons naar 1700 meter zouden brengen) moesten we ipv 1100 meter dus nu 1500 meter klimmen. Deze beklimming was gelijk de vuurdoop voor mijn nieuwe bergschoenen die ik slechts een paar keer kort in NL mee had gelopen. Ze waren goed genoeg om de ijzers aan te bevestigen, dus hoefde geen schoenen te lenen.De eerste 400 meter was hoofdzakelijk los gesteente, zodat je bij elke stap wegzakte. Veel om ons heen kijken was geen optie omdat we in de wolken liepen.Verder waaide het behoorlijk hard met flink windstoten (deja vu met 18 jan).Na 1700 meter kwamen we bij de sneeuwgrens en moesten de helmen en de sneeuwijzers aan en daar gingen we zigzaggend de besneeuwde helling op.

Onderweg naar de top

Er was geen pad, dus die maakte we zelf. De hele tocht omhoog was alleen maar klimmen. Toen we op 2200 meter aankwamen, werd er besloten om te stoppen ivm de weersomstandigheden en omdat hogerop de helling beijsd was. Stijgen was dan wel mogelijk, maar terug bij het afdalen was de kans op ongelukken te groot. Eerlijk gezegd was ik wel blij, want het waaide echt heel hard en de temperatuur lag net boven nul, maar door de wind was de gevoelstemp zeker lager. De terugweg was stuk makkelijker. Gewoon op je achterwerk naar beneden glijden en remmen met je pikhouweel en het laatste stuk glijdend door de lavakorrels. Dus mission not completed, maar zeer voldaan gevoel. Vanmiddag wat relaxen, eten en vroeg naar bed. Morgen een busreis van minimaal 7 uur voor de boeg naar Chiloe.

Dag 6-7: Pucon/ Chiloé (Chili)

Waar was ik gebleven???

Ik dacht Pucon.Heerlijk ´s avonds gegeten. Enorm moot zalm (ruim een halve kilo) uit de gril, een enorme salade en heerlijke verse frambose juice. Aan eten is hier van alles te krijgen, verse vis en vlees. Verder mn aardappels. Bij elke restaurant serveert men vooraf brood met een tapenade van olijfolie, kleingehakte tomaat en ui, koriander (evt basilicum), zout en wat chilipeper.

Gisteren vertrokken uit Pucon. Dag begon met geweldig weer. Baalden er wel van, want als we op dag 6 de vulkaan hadden beklommen, hadden we wsch wel de top kunnen halen. Het schijnt dat 2 groepsleden altijd regen op vakantie hebben, dus zij krijgen nu bij elke regenbui de schuld. Dag 6 was een echte reisdag. Vroeg vertrokken. Rond middaguur in Puerto Montti. Bij de visafslag waren talloze visrestaurants. Daar een krabschotel gegeten voor ongeveer 7 euro (bord vol).

Verse zalm, Puerto Montt

Per pont overgestoken naar het eiland Chiloe, waar we in de plaats Castro in een geheel uit hout opgetrokken hotel in de opvallende kleur roze logeren.

´s Morgens gewekt door zeevogels. Vandaag splitste de groep zich in tweeen. De ene helft wilde de hele dag wandelen. Ik zat bij de meer relaxte ngestelde groep. Met bus Castro en een andere kleine plaats aan Oostkust bezocht (oa 2 kerken die geheel uit hout zijn opgebouwd) (regen!!) bezocht en vervolgens naar de Westkust gereden (volledig blauwe lucht, warm). Van daaruit een bos en strandwandelng gemaakt waar we oa met koeien op het strand op de foto gingen. Tussendoor buiten gegeten aan tafels bij een hostel a la Nieuw Zeeland. Top dag gehad.

Nationaal park Chiloé

Morgen gaan we op weg naar Patagonie per bus en vliegtuig.

Dag 8-9: Punata Arenas (Chili)

Vlak voor het naar bed gaan nog even snel een mailtje. Ben nu in Punta Arenas. Een redelijke grote stad in het zuiden van Chili. Gisteren per bus naar Puerto Montt en vandaar uit in 2 uur gevlogen hierna toe. Omdat we op het einde van de dag arriveerden, verder weinig gedaan. Met de groep uit eten geweest en met een aantal mensen daarna het uitgaansleven ingedoken van deze stad. We belandde uiteindelijk in de kelder van een Irish Inn, waar ze geen Guiness, maar alleen lokaal bier in blik hadden. De muziekinstallatie weigerde in eerste instantie dienst, maar gelukkig had iemand een mobieltje met mp3-muziek, dus we deden aan self service. Toen de Dj eindelijk was gearriveerd, draaide men YMCY en soulmuziek, dus we waren wat confused. Hoewel we de enige gasten waren (is er wel een uitgaansleven hier op vrijdagavond??), toch een leuke avond van gemaakt.

Vandaag ging iedereen zijn weegs. Een deel wilde wandelen in een National Park. Ik ben samen met Marc en Saskia (na uitgeslapen te hebben) de plaatselijke begraafplaats bezocht. Heel bijzonder, oa een soort flat waar de overleden in werden gestopt (hiervan komen later de foto"s). Daarna een heuvel beklommen met fraai uitzicht over de stad. Warm gegeten (Chilenen eten tussen 13 en 15 uur en eten dan veel, dus wij hebben die gewoonte overgenomen).Om 16 uur verzamelde de hele club zich om met ruim 120 andere toeristen zich in te schepen op een gewezen veerboot cq vissersschip om in 2 uur te varen naar Isla Magdalena. Onderweg kleine groepjes pinguins zien zwemmen. Op het kale eiland zaten echter (en dat was de reden voor deze boottocht) duizenden pinguins op ons te wachten. Ze waren tot op 50 cm benaderbaar, dus hoop mooie foto's gemaakt te hebben.

pinguins op Isla Magdalena

Op de terugweg werd de boot begeleid door enkele tientallen dolfijnen. Vanavond om 21 uur weer terug, gegeten en nu slapen.

Morgen hebben we een 14 tot 16 uur durende busreis voor de boeg naar Ushuaia (de zuidelijkste stad van Zuid-Amerika, op Vuurland, in de buurt van Kaap Horn.

Dag 10-11: Ushuaia (Argentinë)

Buenos noches,

Ben nu in de zuidelijkste stad van Zuid-Amerika, en men zegt hier van heel de wereld. Ze zetten tenminste deze tekst in je paspoort als je hier het plaatselijke museum bezoekt (niet gedaan, want da's zonde gezien de prachtige natuur hier). Nog een rectificatie van de vorige mail (dag 8 en 9): het waren geen 10000 pinguins, maar eerder 100.000!!!!

Gisteren dus aangekomen hier na een busrit van 12 uur door eindeloze vlaktes (waar je kilometers om je heen kunt kijken met regelmatig een soort (wilde) lama´s en struisvogels in het zicht, een overtocht met een veerboot van half uur. Na het passeren van de grens (ging redelijk snel) begonnen langzaam de vlakten heuvels te worden en die veranderden in bergen. Ushuaia ligt aan het Beagle Kanaal dat uitmondt in de Atlantische Oceaan. We zitten in een zogenaamd cozy hostel. Veel tierlelanteintjes, alles van hout, maar een redelijk grote kamer met bad. In ons vorige hostel hadden we een kamer waarin nauwelijks 2 bedden konden staan en deelden we een badkamer met 2 anderen, dus is beter. En met uitzicht op de haven.

Vanochtend vroeg uit de veren. Met groepje naar haven om te kijken welke bootexcursies mogelijk waren. Uiteindelijk met Saskia en Marc een boottocht gekozen naar Estancia Harbiton (een grote ranch van een vroegere missionarispost zo´n 4 uur varen van Ushuaia door het Beagle Kanaal). De omgeving tijdens het varen lijkt op Zwitserland maar dan veel meer water en vele bergtoppen met sneeuw.Onderweg een aantal eilandjes dicht kunnen naderen waar we oa tientallen zeeleeuwen, zeehonden, aalscholvers, albatrossen en enkele duizenden pinguins konden spotten.

rots vol aalscholvers

Voor het eerst ook een groep pinguins zien duiken en springen net als dolfijnen doen. Erg gaaf. Doen ze dat ook in het Dolfanarium??? Heb nog niet de film March of the pinguins gezien, maar ben nu erg nieuwsgierig geworden. Heb nu tweemaal grote aantallen pinguins gezien die inderdaad doodstil rechtop staan, die het water in en uitkomen, die zwemmen, duiken. Heel apart!!! Hoog aaibaarheidsfactor. Het weer was wat minder. Bewolkt en begin van de middag ook regen. Toch nog heel wat foto´s gemaakt. Nu 5 rolletjes a 36 opnamen geschoten. Op de Estancia met en gids een tour gehad, in 5 minuten een kop koffie naar binnen gewerkt om net op tijd weer op de boot te zijn (opmerking: hoewel we allemaal vakantie hebben, zijn dit soort reizen best wel vermoeidend. In relatief weinig dagen heel veel doen. Vaak vroeg opstaan en laat naar bed. De hotelkamer zie ik dan ook alleen maar bij het slapen. Als je een keertje een uurtje voor jezelf hebt, is dat dan ok erg ok). Door de regenbuien terug naar Ushuaia. Daar brak de zon door toen we terugkwamen, dus nog wat foto´s gemaakt in de haven en naar via de Footprint gids een Italiaans restaurant gekozen. Elders heerlijk ijs gegeten (gaat erg god, je kunt zonder problemen ijs eten zonder ziek te worden, en heel veel keus in schepijs)..

Morgen gaan we wsch een dag lopen in Parque National Tierra del Fuego.

Dag 12-13: Ushuaia/ El Chalten (Los Glaciares) (Argentinië)

Ola

Vandaag de laatste dag in Ushuaia. Over 1,5 uur vertrekken we naar het vliegveld om na 1 uur vliegen aan te komen in El Calafate. Daar overnachten we om dan morgen ochtend vandaar uit met een openbare bus in 5 uur tijd te reizen naar ons basecamp in Los Glacieres (als het goed is slapen we daar in een herberg, wsch slaapzaal). Het plan is om dan elke dag gedurende 3 dagen 6 tot 8 uur te gaan wandelen in dat gebied met veel hoge toppen en gletsjers. Gelukkig ook de afgelopen dagen veel gewandeld., dus m´n nieuwe bergschoenen raken behoorlijk ingelopen. Een goede uitrusting bewijst hier zeker zijn waarde. De omstandigheden kunnen heel snel veranderen. Bij klimmen is een t-shirt, een dunne longsleeve Icebreaker en muts voldoende, maar zodra je stilstaat heb ik veel voordeel aan m´n windstopperjack en windstopper col. Je bent voortdurend aan het wisselen met kledingstukken, aan, uit.................. Verder draag ik meestal 1,5 liter water mee, brood (meestal 2 halve stokbroden die ik beleg met chocoladerepen), energierepen, regenponcho, regenbroek, zonnebrand, pet en fototoestel. Kortom heel wat bagage. Soms neem je teveel mee, maar beter iets te veel dan te weinig.

Gisteren met deel van groep na het ontbijt richting het Nationale Park hier. Daar hebben we een tweetal tracks langs de kust gelopen door bos en aan het water. Ook hebben we een beverdam gezien (helaas geen bevers gespot). Ook kwamen we in een terrein wat leek op een omgeving waar de Teletubbies verblijven (met helder groen gras begroeide heuveltjes, (haast moerassig), met wat stroompjes doorheen en met veel konijnen). Na de wandeling ons getrakteerd op een fruit-milkshake met een enorme punt chocoladetaart. ¨s Avonds lam gegeten, vlees was lekker helaas echter meer bot en vet dan vlees.

Vanmorgen moesten we alles voor 10 uur hebben ingepakt, omdat de kamers leeg moesten zijn. Alle bagage verzameld en achtergelaten in het hotel. Vervolgens zijn we met 8 man in 2 taxi´s geladen en zijn we richting de Glacier Martial gereden. Bij het beginpunt van de wandeling hoopten we 200 meter hoogte te kunnen overbruggen met een stoeltjeslift, echter die werkte niet, dus hebben we de benenwagen gebruikt. Aangekomen op het eindpunt van de liften moesten we nog eens 400 meter klimmen met hellingspercentages van wel 45 graden. Heavy!!! Na uiteindelijk 2 uur lopen zijn we aangekomen bij de uitloper van de gletsjer. Je kon nog een stuk verder over lijsteenbrokken en sneeuw, maar gestopt omdat het risico op uitglijden groot was en je makkelijk ernstig kunt verwonden aan de scherpe lijsteen brokken. Geluncht, foto's gemaakt (geweldig uitzicht op de baai en Ushuaia) en daarna weer helemaal naar beneden gelopen.

Ushuaia vanaf de Glacier Martial

In het dorp weer ons zelf getrakteerd op gebak en juice. Deze tocht van vandag vond ik de indrukwekkenste tocht van de afgelopen 3 dagen. Bergen, hoogte, afzien, sneeuw: word ik helemaal blij van!

Het weer hier in Ushuaia was wisselend. Meestal bewolkt en eind van de dag klaart de lucht op. Veel wind en de 1e dag veel regen gehad. Even niks meer te melden. Volgende mail wsch na terugkomst uit Los Glacieres.

Dag 14-17: El Calafate (Fitz Roy gebergte/ Los Glaciares) (Argentinië)

Ola

Om te beginnen..............we zijn niet betrokken bij de hotelbrand. We hoorden vanmorgen dat er een grote hotelbrand was geweest in Punta Arenas. Hot news. Per slot van rekening zaten we in die stad ruim 1 week geleden. Of het ons hotel was weten we niet. Vanmiddag vertrekken we weer naar El Calafate. Vanochtend wat uit kunnen slapen en deze ochtend vullen we met chillen: boek lezen, kletsen, interneten, koffiedrinken. We zijn een beetje aan het bijkomen van de afgelopen dagen.

Gisteren een zware track gelopen van 9 uur. Per bus in middle of nowhere afgezet en een route teruggelopen naar El Chalten langs 3 bergmeren met een pittige klim. De klim was mn zwaar omdat het zigzag pad was tegen een kale rots zonder beschutting tegen de enorme windvlagen en tegen die regen (begon te regenen toen we omhoog moesten). Eerste stuk alleen moeten klimmen omdat ik te lang zat te prutsen met m´n regenkleding. Een achterstand maak je dan niet zomaar meer goed. Gelukkig kon in aanklampen bij een tweetal, dat scheelde enorm. Nadat je boven was, moest je via een smal pad met links EN rechts een helling van rotsblokken en kiezels (je liep dus over een smalle richel) naar een kale rots. Bovenop de rots keek je uit tegen sneeuwhellingen links, rechts en voor en beneden een blauwgroen meertje. Hopelijk kunnen jullie je er iets bij voorstellen. Fantastisch!! Maakte het afzien de moeite waard.Het verradelijke van het wandelen hier zijn de plotselinge windvlagen, regen en temperatuurswisselingen.We lopen overigens hier met 2 gidsen, zodat we deskundige begeleiding hebben.

In het kort een overzicht van de wandelingen van de afgelopen 3 dagen in het Fitz Roy gebergte/ Los Glacieres:

dag 14: wandeling naar Piedra del Fraile (5 uur)

dag 15: wandeling via mirador Lagunna Torre naar Laguna Torre/ Glaciar Grande: 7 uur

dag 16: wandeling via Laguna Piedres Blancas, Laguna de los Tres (met uitzicht op Cerro Fitzroy (3405 meter)) en Laguna Capri: 9 uur.

Laguna de los Tres & uitzicht op Laguna Torre

Elke avond hier hebben we gegeten in hetzelfde restaurant wat net de hele groep kon herbergen en voor ons exclusief was gereserveerd. Drie dagen heerlijk (en voedzaam) gegeten (linzenschotel, tapas en pizza) met 1 avond een Argenteins stel wat een tango-demonstratie verzorgde op 2 vierkante meter (want dat was de enige ruimte die overbleef in het restaurantje). Iedereen is erg bezig om elke dag voldoende calorieen, vocht en zout binnen te krijgen. Dankbaar gespreksonderwerp. Heb erg veel plezier van mijn rugzak (mooi stabiel). Camelbag bewijst zijn diensten. Mis wel mijn wandelstokken (vergeten mee te nemen).

Vanmiddag dus naar El Calafate. Morgen (dag 18) gaan we een hele dag naar Moreno Glacier, een hoogtepunt van deze reis. Schijnt een enorme gletsjer te zijn, waar regelmatig grote stukken afbreken. We hebben een speciale excursie geboekt met een boottocht naar de Glacier, maar het is ook de bedoeling dat we wandeling gaan maken op de gletsjer dus dat betekent dat de stijgijzers weer aan gaan. Dag 19 vertrekken we naar Torres del Paine, een groot Nationaal Park aan de Chileense kant waar we weer een aantal dagtochten gaan maken, maar dit keer ook kamperen.

t.m.

Dag 18-25: Perito Moreno (Argentinië)/ Torres del paine/ Santiago de Chili (Chili)

Ola,

Vandaag de laatste dag in Chili. We zijn nu in Santiago. Vanmiddag vertrekken we naar het vliegveld voor een vlucht van 14 uur naar Parijs en dan nog een uurtje naar Amsterdam. Moest even zoeken naar internet ('t is zondag), maar ben zo brutaal geweest om een ander hotel binnen te lopen en met paar woorden Spaans de aardige mevrouw achter de balie bereid gevonden dat ik hier achter de PC kon duiken.

Laatste email dateert al weer van een aantal dagen geleden. Volgens was de laatste mail vanuit El Calafate (Argentinie). Vanuit Calafate zijn we 's morgens vroeg vertrokken naar de Moreno Glacier.

De Moreno Glacier (van voren en bovenop)

De dag begon bewolkt en met regen, dus we baalden behoorlijk. Als de zon schijnt en het is droog, dan ziet de wereld er toch heel anders uit. Maar vlak bij de gletsjer brak plotseling de zon door en het stopte met regenen. Mazzel!!Per boot zijn we afgezet aan de voet van de gletsjer. Wat een enorme ijsmassa.Wel 60 meter hoge ijswand vanuit het water oprijzend en een aantal kilometer breed met twee vertakkingen. Het voelde een beetje alsof je in Antartica was.We kregen daar stijgijzers aangemeten en zijn toen in ganzenpas de gletsjer opgeklommen en springend over gletsjerspleten. Mooi wit ijs (meestal is gletsjerijs grijs en vies), zelfs blauw ijs. Vandaar zijn we per boot en bus naar de andere vertakking van de gletsjer geweest. Behalve dat het een enorm visueel spektakel is, hoor je regelmatig flinke knallen van het bewegend ijs en vallen er met regelmaat grote stukken ijs het water in.Nog even crisis moment meegemaakt, want fototoestel functioneerde plotseling niet meer, en met m'n stomme hoofd de camera opengemaakt omdat ik dacht dat de film geblokkerd was. Wsch daardoor een aantal foto's verloren. Bleek uiteindelijk de batterij te zijn.

Dag daarop vertrokken per bus naar het Chileeense Nationale Park Torres del Paine. Het is enigszins te vergelijken met Nationaal Park Los Glacieres, alleen groter en ruiger. Daar hebben we drie forse wandelingen gemaakt die deel uit maakte van de zgn "W":

De Torres

dag 1: naar de Torres: ruim 7 uur

dag 2: via de Franse vallei naar uitzichtspunt: 9 uur

dag 3: langs Lago Grey naar de Grey Glacier: ruim 8 uur

Vooral dag 2 was afzien. Hadden 5,5 uur met veel klimmen en toen moesten we nog terug. Eenmaal bij de tent was het een feest om je bergschoenen uit te doen en een douche te nemen.We sliepen hier in koepeltentjes. Alles (2 personen met 2 rugzakken en 2 dagrugzakken) pasten net erin. Koud was het niet, want naast een slaapzak hadden we een fleecezak gekregen.Ook hier waaide het enorm. Slapen 's nachts was niet makkelijk door het geklepper van het tentdoek. Zelfs oordopjes boden geen soelaas. We hebben 2 dagen gekampeerd in Las Torres en 2 dagen bij Lago Pegoe. Het eten was prima verzorgd. In de eerste 2 dagen ontbeten we en dineerde we in een kampement vlakbij. Dineren is niet overdreven, want we zaten aan aangeklede tafels, met borden en wijnglazen. Met apertivo, main plate en ten slotte een toetje. Voor de wandelingen kregen we een lunchpakket mee. Water kon je gewoon halen uit verschillende bergstroompjes. Een BBQ hier bestaat uit bijna een heel lam (in verschillende hompen) op een rooster. Als je al het vet wegsnijdt is het best wel smakelijk.

Gisteren afscheid genomen van Torres del Paine met een bijna volledige blauwe lucht en zon. De dagen dat wij er waren was het bewolkt, af en toe zon, maar geen noemenswaardige neerslag. De Torres waren geheel vrij van bewolking en onderweg talloze "struisvogels", condors en soort lama's (guanaco) gezien. Helaas ben ik niet in de gelegenheid geweest om ze goed op de foto te krijgen, want op de heenweg was het bewolkt en regende het en gisteren hadden we geen tijd om te stoppen.`s Morgens om 10 uur vertrokken per boot, daarna bus en tenslotte het vliegtuig met tussenstop. Om 23 uur aangekomen in Santiago.

Vandaag een beetje internetten, een broodje worst met zuurkool eten, wat lezen en dan vliegen.Al met al heb ik genoten van de afgelopen 24 dagen in Chili en Argentinie. Beide landen hebben mij in positieve zin verrast. Niet te vergelijken met bijv Mexico. Geweldige natuur hier gezien.Heel actief geweest. Mooie uitdagende wandelingen gemaakt met mooie uitzichtspunten. Met stijgijzers door sneeuwvelden gelopen. Nog nooit zoveel gletsjets gezien. Foto`s gemaakt van koeien op het strand. Nog nooit zoveel pinguins gezien. Totaal meer dan 14 rolletjes volgeschoten (het kan meer.............er zijn mensen die meer dan 1700 foto's hebben gemaakt, maar die zijn dan ook digitaal). En tot slot enorm geboft met de groep.

Met dank aan Wekke voor gebruik van zijn (digitale) foto´s

Vakantie Kenia/Tanzania/Kilimanjaro: (Djoser) kampeerreis 22 dagen

Route vakantie

klik op afb. voor vergroting


Route beklimming Kilimanjaro in 6 dgn (Marangu-route)

Klik op afb. voor vergroting


Paklijst reis

aftershave
aftersun
batterijen CR2 reserve 2x
batterijen reserve AAA 1,5 volt 8x
bergschoenen
biscuit 3x
blarenpleister (klein/groot)
boek: acute mountain sickness
bril reserve
brillendoekje
camelbag thermo 2 liter
copie reisverzekering
dagrugzak
dedorant
desinfect spray herome
dextro energy 2x
dollars
douchegel
drinkfles
earplanes
eye shade
fototoestel
gezichtreinigingsdoekjes
haargel
handdoek gewoon
handdoek sneldrogend groot
handdoek sneldrogend klein
handgel
handleiding fototoestel
hangslot
herriestoppers
hoofdlamp
horloge
jeukverdrijver insektenbeet
kleding: boxer 9x
kleding: broek mountain
kleding: fleece
kleding: handschoenen
kleding: jas gore tex
kleding: junglebroek 2x
kleding: muts
kleding: nekband windstopper
kleding: pet
kleding: regenbroek
kleding: singlet 2x
kleding: sokken 6x paar
kleding: thermobroek 1x
kleding: thermoshirt 2x
kleding: tropenhoed
kleding: t-shirt 5x
kleding: zakdoek 3x
kussen compact
kussensloop
lakenzak zijden
leesboek
leukoplast
medicatie: acetazolamide 250 mg
medicatie: bisacodyl
medicatie: ciprofloxacine 2dd 750 mg 7 dgn
medicatie: domperidon 10 1-3dd1
medicatie: domperidon 60 mg zetpil 1-2dd1
medicatie: ibuprofen 200 mg
medicatie: loperamide
medicatie: malarone 250 mg
medicatie: nitrazepam 5 mg
medicatie: oculemtum simplex
medicatie: omeprazol 20 mg
medicatie: paracetamol /codeine 500/10 4-6dd1-2
medicatie: paracetamol 500 mg
medicatie: paracetamol/codeine zetpil 1000/20 mg
medicatie: temazepam 10 mg
muggenspray/roller
naaldenset
nagelschaartje
ors
otrivin
paspoort
pen
pinpas
pleister
polarisatiefilter
regenhoes groot
regenhoes klein
rugzak 70 liter
schaartje
scheermes
scheermesjes reserve
scheerschuim
schoenveters reserve
slaapzak thermo
spiegel
sultana 2x
talkpoeder
tandenborstel
tandenflos
tandenstokers
tandpasta
tekentang
teva's
thermometer
timbag large 4x
timbag medium 2x
toilettas
transporthoes
vaccinatiepaspoort
wandelstokken 1xpaar
wattenstokjes
wc rol
wegwerp washandjes
wereldstekker
zakmes
zonnebril
zonnencreme


Foto´s van de beklimming van de Kilimanjaro


Mandarahut (2700 m)

Eetzaal, Horombo (3700 m)

Kampement Horombo

Op de achtergrond de Kili

Naar Kibo-hut & Kili in zicht

Kibo (4700 m)

Vakantie China: (Djoser) groepsreis 24 dagen

In rood de route

Dag 1-2: Beijing

Ni Hao allemaal,

Vandaag 1 mei, onze tweede dag in China. Jeee, wat een ervaring, andere kant van de wereld maar dan ook echt. Gisteren aangekomen, goede vlucht, prima hotel, graadje of 30.... enz enz. We hebben de Lama tempel en de Confucius tempel bezocht en toen nog snel even met de metro naar het Tiananmen plein gesneld. Groot, erg groot. Zonder groep (die naar de opera ging) en met z´n tweeën met honderden Chinezen om ons heen op dat enorme plein wat we kennen van TV gaf ons een geweldig gevoel. Het mausoleum was helaas al dicht maar dat proberen we op een ander moment nog te bezoeken. Aldwin heeft die avond kennis gemaakt met de Peking eend en `m vervolgens in z'n holle kies gestopt. Het eten met stokjes viel nog niet echt mee maar zoals velen weten zijn we ruim voorzien in de theezakjes en elastiekjes die ons goed helpen.

Vandaag hebben we een wandeling gemaakt op de grote muur. Het is de eerste mei en dat betekent een feestdag voor chinezen, nou zijn het sowieso erg veel maar als ze dan vrij hebben en allemaal besluiten toeristische atracties te bezoeken kun je je voorstellen hoe het er op de muur uitzag. Zoals het met veel van die lokaties gaat, zijn de eerste meters het drukst en verderop wordt het rustiger. Fantastisch om daar te lopen, heel apart om dat te zien wat je uit de boekjes en van foto´s kent. Grappig detail was dat veel Chinezen ons als attractie zagen en met ons op de foto wilden, toch raar op de Great Wall. We worden veel aangestaard, er zijn wel veel toeristen maar dat zijn dan ook Chinezen. Na de grote muur het zomerpaleis bezocht, helaas waren ze een groot deel aan het restaureren en konden we sommige delen niet in. Wel mooi om rond te lopen en als alles open is zeker een dag waard. Gezien het feit dat wij geen zin hadden in opera werden we bij een metrostation gedropt, de rest van de groep ging wel mee.

de grote muur

Vandaag het Tiananmen plein weer opgezocht, veel drukker dan gisteren. Bij de zuidelijke ingang van de verboden stad bleek het extreem druk, dikke rijen mensen, allemaal nog steeds chinees stonden te kijken. Geen idee waarnaar. Over de mensen heen kijkend zagen we een aantal rijen mensen zitten en vervolgens veel militairen. Het lastige is dat je niemand kunt vragen wat er aan de hand is want ze spreken geen engels. Gelukkig bleek er een man te staan die een paar woorden sprak en vertelde dt het bijzonder was omdat ze de vlag gingen strijken! Dat werd gedaan door militairen die vanuit de verboden stad kwamen, alle verkeer stilgelegd en toen de vlag ophalen en mee terug nemen. De mensen die daar zaten dat was zodat anderen ook wat konden zien, heel logisch natuurlijk maar dat hadden we zelf niet bedacht. Op het plein stonden echt tienduizenden mensen, je voelt je wel een beetje anders hier. Zo gaan we ergens wat eten zoeken, met stokjes natuurlijk en waarschijnlijk iets met rijst. Morgen gaan we door de Hutongs, oude steegjes en de Verboden stad.

De groeten aan iedereen en tot de volgende mail.

Tiananmen plein, Beijing

Dag 3-7 : Beijing/ Xian/ Chengdu

Er waren eens 2 chinezen.............

.............en nu zijn het er 1, 3 miljard en dat is te merken ook. Jeeh wat een drukte. Ze hebben hier een week vakantie net als velen in Nederland, zo te merken aan de automatische antwoorden die we krijgen.

We zijn ongeveer anderhalf uur geleden aangekomen met het vliegtuig uit Xian, een binnenlandse vlucht van anderhalf uur. Prima vliegtuig en redelijk rustig. Wat hebben we de afgelopen dagen allemaal gedaan.In Beijing hebben we als groep gezeten in een tiental riksja door de Hutongs (de oude volksbuurten van Beijing) gereden. Van de drum en bell tower doorgereden naar de Verboden Stad. Het leek de Efteling wel, wat een enorme drukte. Omdat de Chinezen een week vrij zijn worden alle tempels, paleizen en parken overspoeld door de Chinezen. Na 3 uurtjes Verboden Stad de drukte ontvlucht in een nabijgelegen park. Na even op adem te zijn gekomen, per taxi vertrokken naar de tempel van de hemel en omliggend park. Omdat geen enkele taxi ons terug wilde brengen, per riksja naar het hotel. 's Avonds met de hele groep naar een acrobatenshow geweest (vergelijkbaar met het Chinese Staatscircus).

De volgende dag de poort bij het Tiananmen plein beklommen en het Beihai-park bezocht.Per nachttrein Beijing verlaten op weg naar Xian. Wij sliepen in een moderne trein met couchettes van 6 personen, 10 per treinstel. De deuren van elk couchette ontbraken.

De volgende ochtend om 7 uur aangekomen in Xian. Opgefrist in het hotel en ontbeten en daarna per bus naar de Grote Wilde Gans Pagode. 's Middags de moslimwijk in, de grote moskee bezocht en door de wijk geslenterd. Veel kraampjes met allerlei etenswaren, die we ook geproefd hebben (noedelsoep, koekjes, lollies van rijst met kokos, jam en sesamzaad).

Gisteren naar het Terracotta leger. Een enorm terrein waar in de jaren ´70 6000 soldaten van terracotta gevonden zijn door boeren die een waterput aan het graven waren. Een van de boeren was zelf ook aanwezig om een boek te signeren. Het was erg spectaculair om te zien hoe ze allemaal opgesteld stonden in een speciale gevechtformatie om de keizer na zijn dood te verdedigen. Alle beelden zijn eens vernietigd en worden nu opgegraven en gerestaureerd. Sommige zijn heel goed van anderen ontbreken delen en sommigen liggen nog onder de grond.

Terracotta leger, Xian

Het eten in China is overwegend goed, we eten veel rijst en dragen onze eigen menukaart mee zodat we in chineese karakters kunnen aanwijzen wat we willen eten. Als ze de ingredienten hebben maken ze het voor ons.

Nu zitten we in Chengdu in een internetcafe waar veel jongeren zitten die spelletjes aan het spelen zijn op de computer of films aan het kijken. Morgen gaan we het grootste Boedha beeld ter wereld bekijken en de dag erna naar de Panda's!

Geen idee of we weer een email mogelijkheid tegenkomen maar lukt dan horen jullie van ons. Tot mails en groeten aan iedereen.

Panda, Chengdu

Dag 8-9: Chengdu

Hallo luitjes,

Bedankt voor jullie reacties.We begrijpen dat we heel wat bea-festiviteiten missen. Hadden we dat van te voren gerealiseerd dan hadden we zeker onze vakantie uitgesteld. We hebben nog geinformeerd hier of we eerder terug konden, maar helaas.......................

Onze groep bestaat uit 10 stellen van elk 2 personen, varierend in leeftijd van 28 tot 60+. Best gezellige mensen. We doen af en toe dingen samen, maar we gaan ook graag met z'n tweeen op stap.

Gisteren de kleinste Boedda van China bezocht, slecht 71 meter hoog, oren van 7 meter (met begroeiing in de meatus acousticus externa). Vandaag Panda's in allerlei soorten, maten, kleuren en geslachten gezien en mn gefotografeerd. Het was erg leuk om ze van zeer dichtbij te bewonderen. De rugzakken laten het helaas niet toe om een aantal mee aar huis te smokkelen. Straks gaan we op weg naar het station voor de nachttrein om vervolgens met de bus nog 10 uur te rijden naar Lijiang. Als ze daar internet hebben, mailen we wel weer.


Dag 10-11: Lijiang

Hallo allemaal,

We waren een beetje dom geweest. WA is niet de enige. In plaats van de hele adressenlijst aan te vinken, deden we dat alleen bij de eerste pagina. Daardoor heeft een groep met enige vertraging onze vorige mails ontvangen. Als excuus kunnen we aanvoeren dat internetten in het chinese schrift geen sinecure is.

We waren gebleven in Chengdu. Twee dagen geleden vertrokken met de slaaptrain naar Panzihua. Dit keer met een echte chinese slaaptrein. De vorige slaaptrein kwam nog aardig overeen met onze Westerse standaard, maar deze kun je als exotisch kwalificeren. Onze groep noemt dat het Djoser-gevoel. Het gespreksonderwerp tijdens de treinreis was het wel of niet slikken van malarone (anti-malariamiddel). Het opmerkelijke is dat de ene helft van de groep het advies heeft gekregen Malarone te gebruiken de komende 14 dagen, terwijl de rest (de meerderheid) te horen had gekregen dat het niet nodig was. Enige afstemming binnen de verschillende GGD, huisartsen en travel clinics lijkt op z'n plaats. Allebei redelijk geslapen (met en zonder bepaalde farmaceutica) en 's morgens de bus ingestapt voor de lange reis naar Lijiang. Na een busrit van 11 uur (langs ontelbare rijstvelden, waterbuffels, vergezichten en dorpjes) aangekomen op de plaats van bestemming. 's Avonds heerlijk gegeten met een deel van de groep. Het eten gebeurd aan een ronde tafel met een draaischijf. Je bestelt allerlei gerechten die op de draaischijf worden gezet, en iedereen schept wat op in een kommetje. Iedereen eet of probeert te eten) met stokjes. Ik gebruik hiervoor altijd mijn gespaarde theezakjes en elastiekjes. Een opgerold theezakjes tussen twee stokjes, vastgemaak met elastiek. Eet erg gemakkelijk, maar niet helemaal authentiek. Majanka doet het zonder hulp van elastiekjes. De gerechten zijn witte rijst (al dan niet gebakken), gebakken ei met tomaat gebakken aubergines, kip met noten, rundvlees met oestersaus, garnalen met knoflook en andere (soms ondefineerbare) combinaties. We zijn allebei wel afgevallen, thuis zal blijken hoeveel.Vanuit dit stadje hebben we uitzicht op de eeuwige sneeeuw, wij vermoeden toppen van 5000 meter. Lijiang ligt op 2400 meter en dat merk je.............

Vandaag een vrije dag. Vanmorgen door de oude stad gebanjerd. Nauwe straatjes met oude huisjes en kanaaltjes. Zeg maar Venetië, maar dan op z'n chinees. In tegenstelling tot Cubanen, laten Chinezen zich vrij makkelijk fotograferen. Daar maken we dan ook dankbaar gebruik van. Tot op heden hebben we zo'n 12-13 rolletjes volgeschoten en dat zullen er zeker meer worden. Vanmiddag is het gaan regenen. de eerste regenmiddag, tot nog toe altijd droog gehad en tempeaturen tussen de 25 en 32 graden. Omdat de luchtvochtigheid laag is, is het geen onaangename warmte. 's Nachts koelt het hier wel behoorlijk af. Het hotel biedt zelfs elektrische dekens aan. Straks op zoek naar het Black Dragon Park. Hopelijk houdt het zo op met regenen............,

Black Dragon Park, Lijiang

Dag 12-13: Lijiang/ Dali

Hallo allemaal,

Het leuke van vakantie vieren is dat het besef van data en dagen van de week kwijt raakt. Volgens mij is het donderdag, maar zeker weten doe ik het niet.

We zijn momenteel in Dali, een plaatsje 120 km van Lijiang af. In vergelijking met de grote steden Beijing, Xian en Chengdu, zijn Lijiang en mn Dali erg klein. De mensen hier zien er ook anders uit. Ze hebben een donkere huiskleur. Volgens M. lijken ze op Tibetanen, en dat is niet verwonderlijk gezien de nabijheid van het Himalaya. Zaten we tot nog toe in hotels, momenteel zitten we in een guesthouse. Kleiner van opzet en vergelijkbaar met een jeugdherberg. Minder luxe, maar wel veel meer sfeer.

Majanka is vandaag grieperig, die heeft vanmiddag in bed gelegen. Hoop dat een middag op bed liggen en een goede nacht haar goed doet en zich morgen weer beter voelt.

Ben er vanmiddag met 2 andere groepsleden er op uit getrokken. Eerst met een stoeltjeslift zo'n 500 meter hoogte overbrugt, om daar een fantastisch uitzicht te hebben op Dali, het meer van 80 vierkante meter en de rest van de vallei. Beneden in Dali de 3 pagoden bezocht. Niet bijzonder qua architectuur, maar wel gezichtsbepalend voor Dali en trekken erg veel toeristen. Kwam er 1,5 uur voor sluiteningstijd aan met nog een ondergaande zon en geen toeristen. Fantastisch licht en dus veel foto's gemaakt. Ben erg benieuwd. Net een enorme apple pie achter de kiezen. Jammie!

Twee dagen geleden waren we nog in Lijiang. We hebben toen maar een paar uurtjes regen gehad. Gisteren was het weer een stralende dag. We hebben toen een wandeling gemaakt in een kloof. Kijk maar eens op de volgende site, interessant om te zien hoe groot dat ding is waar we gewandeld hebben: http://www.chinabackpacker.com/destinations/yunnan/tiger_leaping/hightrail.htm.

Vanochtend tijdens de busreis naar dali kwamen we weer talloze rijstvelden tegen. Men is net bezig met het planten van de rijst, dus we zijn onderweg gestopt en gewapend met fototoestellen de rijstvelden ingetrokken. Morgen staat een tocht op het platteland op het programma. Ben erg benieuwd.

Eten en drinken in China is erg goedkoop. Meestal zijn we voor 3 euro klaar voor het avondeten. Ik word gewaarschuwd dat de BBQ klaar staat, dus voor vandaag laat ik het hierbij.

Dag 14-17: Dali/ Kunming/ Yangshuo

Hallo allemaal,

Daar zijn we weer vanuit China. Majanka is gelukkig weer beter, 1,5 dag met koorts op bed en in de schaduw aan het zwembad gezeten, en ook nog een heel boek gelezen (Saskia Noort).

Drie dagen geleden zaten we nog in Dali. Op het programma stond een plattelandstocht. De hele groep werd 's morgens voreg in de bus geladen op weg naar een dorpje in de buurt. Daar aangekomen was er tijd om de plaatselijke markt te bezoeken. Er was van alles te zien, van groenten en fruit t/m de inhoud van varkens en koeien (die in de brandende zon zaten te bakken, en dat te bedenken dat je dat mogelijk 's avonds in je kommetje met rijst terugvindt).Vervolgens door de smalle straatjes gestruind, een tempeltje bezocht waar varkens in de watten werden gelegd (om naar een aantal dagen te eindigen op het hakblok) en bij mensen thuis rondgekeken. Paarden en wagens stonden klaar om ons in gezwinde draf te brengen naar de boot om ons in een uurtje aan de overkant van het meer te zetten. We dachten dat we alle soorten transportmiddelen al gebruikt hadden, maar we hadden het mis. Men had voor ons een klein open vrachtwagentje bedacht, waar we met z'n allen werden ingeladen om op weg te gaan (door de rijstvelden) naar een nabijgelegen dorpje om het schooltje en de "blote voeten" dokter te bezoeken. De hygienische omstandigheden bij de verloskundige praktijk van deze dokter waren vergelijkbaar met die van de markt. Haast vergeten te melden, maar op de markt waren ook tandartsen (in de open lucht) actief (Cave: Jackelien, iets voor jou als carriere-move?). Naar de overval op het dorp (plotseling 20 westerlingen in een verlaten dorp) per vrachtwagen naar de boot om in Dali weer te eindigen.

Eergisteren stond in het teken van reizen, met de bus van Dali naar Kunming. Het eerste stuk snelweg ging vlotjes. Na ong 150 km hield de snelweg op, was nog niet klaar en ging het verder door de bergen/heuvels over de binnenwegen. De chauffeur had er flink de sokken in wat tot een aantal spannende (inhaal)situaties leidde. De wegen zijn overwegend goed van kwaliteit, sommige stukken deden ons echter terugdenken aan de gaten-wegen op Cuba.

Na 9 uur boemelen waren we in Kunming, weer een grote stad. Wat een drukte ineens weer, was je toch snel vergeten. Gelukkig was er vlakbij ons hotel een park; het Green Lake Park. Heerlijk een tijdje doorheen gewandeld om vervolgens een vegetarische pizza met stukjes koe te eten te krijgen.... na veel geharrewar en plaatjes uit ons boekje Point-it kreeg ik een fruitpizza, ook goed.

Van Kunming zelf hebben we weinig gezien, we horen er overigens ook geen geweldige verhalen over. Gisterochtend zijn we naar het Stenen Woud gegaan. Dit zijn rotsformaties van lime-stone van maximaal 30 meter hoog. Zoals het echte Chinezen betaamt zien ze overal wat in en hebben de rotspieken namen gekregen als: moeder en zoon gaan wandelen, olifant etc etc. Het is soms een kruip door sluip door wandeling geweest maar wel erg mooi.

In de middag ging onze binnenlandse vlucht naar Guilin. Veel turbulentie het eerste stuk, we moesten maar blijven zitten en ze wachtten met de service aan boord totdat het rustiger werd. Verder prima vluchtje.Bij het uitstappen was direct duidelijk dat we 300 km zuidelijk zitten..... vochtig warm! We zijn in 1,5 uur van 40% luchtvochtigheid naar 90+% gegaan, poeh! We werden ook verwelkomd met een tropische regenbui inclusief donder en bliksem. In de avond waren we in Yangshuo, een klein dorpje van 300.000 inwoners (excl backpackers!). In plaats van de dagelijkse kommetjes rijst, dit keer een hamburger resp. quesadilla genuttigd.

Toen het licht werd zagen we pas de schitterende omgeving, tussen mogotes (zo noemden we ze op Cuba) van het karstgebergte en aan de oever van de Li Rivier ligt dit plaatsje. Erg mooi.

Tot de volgende mail,
Omgeving Yangshuo

Dag 18-19: Yangshuo

Hallo allemaal,

De laatste dag in Yangshuo alweer, vanmiddag om 17.00 vertrekken we met de nachttrein richting Guangzhou (beter bekend als Canton). De dagen vliegen voorbij hebben we het gevoel.

De eerste ochtend in Yangshuo hebben we lekker uitgeslapen en rondgeslenterd door het dorpje. De belangrijkste straat in Yangshuo is West Street, dit is een straat die je in ieder backpackers oord tegenkomt. Vol met cafe's, restaurants met westers eten (pizza, hamburgers en burrito's) en talloze souvenier winkeltjes. Leuke kleine prullaria die niet goed zijn voor de hoeveelheid bagage die je op je rug hebt.

In de middag zijn we vertrokken voor een tocht over de Li River. Vanuit een klein dorpje zijn we aan boord gegaan van een stalen bootje om tussen het karstgebergte door te varen. Heerlijk rustig met schitterende uitzichten. Op het dek genoten we van de vissers, vissen een aalscholvers om ons heen. In Yangshuo zelf vertrekken vanaf de kade grote rondvaartboten met als gevolg dat er op 500 meter rivier wel 20 boten varen. Na het varen hebben we aan de wal heerlijk lokaal gegeten. Na het vallen van de avond zijn we op pad gegaan met een visser en zijn 10 aalscholvers om te vissen (voor degene die Peking Express hebben gezien is dit bekend). De kelen van de aalscholvers zijn deels dichtgebonden en ze hebben een touwtje aan hun vleugels, vervolgens worden ze er door de visser op uit gestuurd. De kleine visjes eten ze gewoon op maar de grote kunnen er niet door. De visser haalt de vogels met een stok uit het water om vervolgens de vis uit de bek te halen waarna het spel opnieuw begint. Wel bijzonder om te zien maar ook heel dubbel.

Om 6.00 de volgende ochtend ging de wekker.... en dat tijdens de vakantie maar het was voor een goed doel want om half 8 zaten we in een hetelucht ballon boven Yangshuo. Een klein mandje gevuld met 4 grote gasflessen, een piloot, wij tweeen en nog iemand anders. Schitteren over en tussen de bergen door gevlogen/gevaren met fantastische uitzichten. Na een klein uurtje zorgde een onheilspellden wolken in de verte ervoor dat de piloot een snelle landing wilde maken. Een goede landingsplaats is echter niet snel te vinden waardoor hij besloot bij een steenfabriek te landen. Door de wind hadden we te veel vaart en zijn we op z'n kant dwars door een vijftal muurtjes van stenen die daar lagen te drogen geploegd, we trokken een spoor van vernieling. Zonder kleerscheuren zijn we vervolgens uit het mandje gekropen. De eigenaar van de steenfabriek kreeg 100 Yuan (10 euro) voor de schade betaald. Kortom een 'rocky' landing.

Een fietstocht in de middag zorgde voor bezweette ruggen en voorhoofden, de warmte en vochtigheidsgraad is soms ondoenlijk. Gelukkig was het hier mogelijk om met een bamboo raft een stukje van de rivier af te drijven. Af en toe een stroomversnelling/watervalletje zorgde voor de enige opwinding.

In Yangshuo wordt iedere avond een show gegeven. Dit is een licht en muziek spektakel. Er werken 600 figuranten mee aan de show die zich afspeeld op en om het water (Li Rivier). Een bekende regiseur heeft deze show opgezet en we vonden dat je het best kan vergelijken met bijvoorbeeld een opening van een olympische spelen. Het was een groot spektakel. Er zit een verhaal is, dat wij niet meegekregen hebben maar de moeite waard was het zeker. Voor degene die handig zijn op internet: de regiseur heet Sanjie Liu (of Liu Sanjie).

Strakjes lunchen bij onze vaste stek: Green Lotus en dan onderweg naar Canton. Vanuit Canton gaan wij dezelfde dag (een dag eerder dan de rest) naar Hong Kong waar we dan nog 3 nachten zijn. Hopelijk vanaf daar weer een mogelijkheid voor mail.

De groeten voor iedereen.

visser met 2 aalscholvers

Dag 20-23: Guangzhou (Canton)/ Hong Kong

(deel 1)

Hallo allemaal,

Op onze laatste dag van de vakantie vanaf de meest bijzondere plaats een e-mail. We staan op dit moment in een metro station.... huh.... ja.... echt. Hier staan een aantal zuilen waar je gratis kunt internetten. Dus....

Om alle zorgen weg te nemen, we hebben geen last van onze ballonvaart landing en het viel best mee, de piloot zei tenminste dat er niets aan de hand was (van Aldwin mag ik dit niet zeggen....).

Vanuit Yangshuo zijn we met de nachttrein naar Guangzhou gegaan. Onze groep bleef daar een dag en een nacht maar wij zijn dezelfde dag nog doorgegaan per Express boot naar Hong Kong. Gelukkig maar want de eerste aanblikken van Canton leken ons verschrikkelijk

vervolg....................... lees volgende mail.......

(deel 2)

Oja, met gratis mail heb je dat je er na 15 minuten uitgegooid wordt, vandaar een vervolg!

Canton bleek ook verschrikkelijk, hoorden we gisteren van mensen. De boot doet er 2,5 uur over. Het regende wel verschrikkelijk wat wel jammer was van het uitzicht maar ja je kunt ook niet alles hebben. We hebben al verschrikkelijk gemazzeld met het weer. Nadat wij vertrokken waren uit Beijing werd het daar 12 graden terwijl het bij ons veel warmer was.

In HongKong hebben we de taxi gepakt naar het hotel. Wat een luxe zeg, dat hadden we de hele vakantie nog niet gezien. Max, onze tourleider moest ook dezelfde boot naar Hongkong hebben omdat zijn visum verliep en je dan China uitmoet voordat je er weer in mag. Dus hebben we nog maar een avond samen gegeten in een echt chinees tentje.

Wat is HongKong een leuke stad, enorm groot maar het is er mooi, schoon en vriendelijk, echt opvallend. De eerste dag hebben we doorgebracht in Kowloon, dat is het vaste land. We hebben een tempel bezocht waar na aanleiding van een stokjes ceremonie mijn toekomst is voorspeld, heel goed en harmonieus allemaal.... Vervolgens een goudvis markt.... rare, vreemde en nog vreemdere vissen gezien. De straten zitten vol met winkels, het is een ultiem shop-oord maar ik moet me van Aldwin inhouden en doe mijn best.... (hhhmmmmmmm, de schade is ook echt heel beperkt). HK is wel een stuk duurder weer dan China maar dan heb je ook wat. Zelfs de openbare toiletten zijn schoon (nog eens wat anders als gewoon een plank met een gat). We hebben de informatie van K. (dank hiervoor is heel groot) gretig gebruikt. Vanaf Kowloon heb je 'het uitzicht' op HK Island, de skyline in de avond is echt fantastisch. Het leuke was ook nog dat er 's avonds een lasershow wordt gegeven waarin de gebouwen de hoofdrol spelen, op muziek gaan de lampen dansen.

Vandaag, de laatste dag, zijn we naar The Peak gegaan. Dit is een hoge heuvel van waaraf je een goed overzicht op de stad hebt. Daarna Aberdeen..... een rondvaart door de haven en sampans.... leuk om te zien, allemaal bijzondere boten.Een halfuurtje strand was ook zeer welkom, Repulse Bay was onze stek.

Nog een halve dag en dan stappen we weer in het vliegtuig. Dank voor alle mail en reacties die we van jullie hebben gehad... als de foto's klaar zijn dan kom je maar eens een kop thee halen en ze bekijken.

Voor nu, wij stappen met onze octopus kaart in de MTR, gaan eten en misschien nog even zwemmen bij het hotel.

Groeten,

uitzicht vanaf The Peak

Vakantie Cuba: Havana/Vinales/Cameguey (deel 1)

Route vakantie in geel

Hallo allemaal,

Vanuit een warm en af en toe zeer vochtig cuba even een berichtje van ons. Internet is zeer dunbezaaid en vaak moeilijk bereikbaar maar dit keer lukt het dan, hopelijk. We zijn op dit moment in Camaguey.

De eerste 2 dagen Havana waren bijzonder, het is een aparte stad en je leert snel kennismaken met de cubaanse mentaliteit en cultuur. Iedereen maakt veel lawaai, de hele dag door. Overal muziek en mensen praten en roepen en schreeuwen.Verder ben je natuurlijk herkenbaar als toerist dus aangesproken wordt je om de minuut, door alles en iedereen in de hoop op een dollar. Veel oude gebouwen, waarvan de meeste in verval. Veel oude autos, amerikanen en ladas, ook hiervan de meeste in verval. Leuke pleintjes met bankjes waar je lekker kunt zitten.

De Vinales vallei is totaal anders, veel rust, het totaal was ook erg rustig tussen de palmen en heuvels. Mooie wandeling gemaakt en een middag aan een wit strand met groenblauwe zee gelegen, wij staken mooi af met onze rode huidskleur.

Vinales

Playa Larga, varkensbaai is bijzonder, al is het alleen al om de vele muggen! Santa Clara is een leuke relaxte stad, hier hebben we een middag rondgebanjerd en het prima naar onze zin gehad. In Trinidad, door UNESCO beroemd geworden, wat gewandeld. In de bergen er vlakbij een flinke wandeling naar een waterval gemaakt.

Nu dus Camaguey dat we morgen goed gaan bekijken. Het is hier warm, iedere dag zeker 30 graden, de middagregen komt dan vaak ook als geroepen, we hebben overigens niet iedere dag regen gehad. Vochtig is het ook, met het wassen van de kleren is het lastig want die worden nauwelijks droog. De wegen zitten vol gaten, echt opletten geblazen dus, soms stuiter je echt in de auto. Verder is er overigens weinig verkeer, behalve af en toe een vrachtwagen waarvan de laadbak als bus fungeert. Veel wandelaars, paard en wagen, cowboys en fietsen komen overigens ook gewoon op de snelweg. Daarnaast is liften een nationale bezigheid en staan ze overal met de duim-arm-hand omhoog en te wapperen. Oja, het eten is oke, vooral als je bij mensen thuis eet. Zo komt het dat we al aardig wat dagen lekkere kreeft en vis-garnalen eten voor een paar centen. In de restaurants beperkt het zich vaak tot pizza of spagetti.

spoorweg overgang bij station Cameguey

Dit was het voor zover, via mail dus onbereikbaar, helaas.

Groetjes aan iedereen en tot over een 2 weken.

Vakantie Maleisië/Nieuw Zeeland - rondreis 4 wkn (2003)

Inleiding
Vier weken met Chantal op de bonnefooi door Nieuw Zeeland met de auto: van het Noordereiland naar Zuidereiland en weer terug. Geslapen in hostels, B&B´s en bij familie van Chantal.

De route in geel

Dag 1-5: 4-8 oktober: stopover Kuala Lumpur/ aankomst Nieuw Zeeland
Dag 6-7: 9-10 oktober: Rotarua/ Tongariro National Park
Deel 8-9: 11-12 oktober: Marlborough Sound/ Abel Tasman National Park
Deel 10-12: 13-15 oktober: Abel Tasman National Park
Deel 13-16: 16-19 oktober: Hokatiki/ Fox en Franz Josef Glacier/ Arthur´s pass/Christchurch
Deel 17-20: 20-23 oktober: Christchurch/ Akaroa/Kaikoura
Deel 21-23: 24-26 oktober: Tongariro Narional Park/ Taupo
Deel 24-27: 27-30 oktober: Raglin/ Auckland

2 november weer terug in Nederland


Dag 1-5: Stopover Maleisië/ aankomst Nieuw Zeeland

Hallo allemaal,

Inmiddels zijn wij in Nieuw Zeeland beland. Het eerste deel van de vliegreis, naar Kuala Lumpur, duurde 12 uur. De reis viel erg mee en we konden redelijk ruim zitten (benen in het gangpad) in het vliegtuig, wat de lange reis een stuk aangenamer maakte. Aangekomen in Kuala Lumpur bleek het erg bewolkt te zijn, maar wel erg warm. Na ongeveer een uur rijden werden we bij ons hotel afgezet. Hier bleek dat we niet in het systeem stonden. Snel moest er dus nog een kamer voor ons worden gezocht. Gelukkig was die er nog, zodat we even op bed konden gaan liggen. Hierna hebben we de stad verkend. we hebben de Petronas Twin Tower bekeken, helaas van buiten, want het aantal kaarten om de toren te bezoeken was beperkt en waren al vergeven. Hierna naar de Menara Kuala Lumpur, de TV toren, gelopen en hier wel naar boven geweest. Uitzicht was erg mooi en je zag duidelijk hoeveel hoge gebouwen er in de stad wel niet staan. ' s Avonds hebben we Chinatown nog bezocht. Erg druk en vooral veel kraampjes waar ze je horloges e.d. probeerden aan te smeren.

Petronas Towers

De volgende dag moesten we ons om 12 uur uitchecken en daarna hebben we aan het zwembad gelegen en gewacht totdat we werden opgehaald door de taxi om aan het tweede deel van onze vlucht te beginnen. Het tweede deel duurde weer ongeveer 12 uur en deze keer moesten we ook nog een tussenstop in Brisbane maken. Hier verbleven we ongeveer 1,5 uur en daarna vlogen we door naar Auckland. Op het vliegveld werden we opgehaald door familie van Chantal, waar we de eerste 2 nachten verblijven om bij te komen. Vandaag (woensdag) zijn we een beetje aan het oefenen met het links rijden en aan het wennen aan de automaat. Tegelijkertijd zien we zo meteen wat van de omgeving (oa het strand, de supermarkt en de bakery)(muffins zijn erg lekker!).

Dit voorlopig over onze belevenissen. Tot de volgende mail.


Dag 6-7: Rotarua/Tongariro National Park

Hallo allemaal,

Tijdens het tikken van de laatste mail was het redelijk weer, beetje bewolkt, maar droog en een lekker temperatuurtje (20 of zo iets). Kennelijk hebben wij die dag (of de dagen daarvoor) iets heel slechts gedaan,want sindsdien is het weer hier radicaal veranderd. In NL zou het ook regenen, maar zo hard als hier???????????

Donderdag met de auto richting Rotorua vertrokken. Deze plaats ligt in vulkanisch gebied en is bekend om (naast de zwaveldampen en de bijbehorende geur van rottende eieren) zijn kokende bronnen, pruttelende modderpoelen en geisers. Hebben een Maori dorp bezocht waarbij de huizen letterlijk tussen de rookpluimen en geisers staan.

Rotarua

 Vandaag vertrokken naar Tongariro National Park. Een enorm nationaal park met bos, bergen en vulkanisch gevormde welvingen. Waren van plan om hier de befaamde Tongariro crossing te doen dan wel te gaan skieen (zou voor ons beide de eerste keer zijn), maar het weer is verschrikkelijk, dus beiden zitten er niet in. Wel onderweg de Huka Fall (een bepaalde waterval) bekeken en vanmiddag hier bij aankomst een kortere wandeling van 2 uur naar de Taranaki Fall gelopen met een Canadees die ook een beetje verloren hier rondliep. Hebben net besloten dat we morgen in een ruk doorrijden naar Wellington om 's avonds met de boot naar het Zuider Eiland te vertrekken. Het schijnt daar wat droger te zijn, dus............


Dag 8-9: Marlborough Sound/ Abel Tasman National Parc

Hoi allemaal,

Even een kort berichtje omdat de tent hier om 10 minuten sluit. We zijn dus nu op het Zuidereiland aangekomen (gisteren al) en zijn nu in Picton. Onderweg hier na toe droog en zon eventjes gezien, dus vol goede moed. De overtocht met de boot was 3 uur en erg rustig. Geen zeeziekte. Vandaag vroeg op en met de catamaran Marlborough Sound in (een doolhof van rotsen en water), daar een 5 uur durende wandeling gemaakt vanaf de plaats waar Thomas Cook is geland tot aan Lumineaux Lodge. Met de boot terug. Vrijwel droog gehad en vrij uitzicht op de vele baaien. Een woord geweldig. Helaas regent het nu weer pijpenstelen. Vertrekken morgen richting Abel Tasmanpark (Matueka), hopen daar te gaan kayakken en evt naar Farewell Split.

Onderweg met de auto

We eten 's avonds altijd buiten de deur in leuke restaurantjes op Amerikaanse leest. In NL zou we ze kitsch vinden, hier past het gewoon. Borden zijn niet rond maar ovaal met enorme porties. Brood halen we altijd bij een bakery. Niet gewoon hele broden, maar allemaal lekkere broodjes. We eten dus calorierijk voedsel, maar allebei hebben we het idee dat we afvallen Rarara hoe kan dit. Senay, hoe heet jou leuke hostel in Hokitika?? Hebben al wel wat vreemde dieren gezien: een schaap, mus, eend, koeeen, maar helaas nog geen dolfijnen, walvissen of zeehonden. We gaan ons best doen om deze lacune te herstellen. Net de was gedaan, onze hele kamer is gevuld met natte kleding aan een aantal lijnen door onze kamer gespannen. Komen trouwens zelden Nederlanders tegen. Vandaag toevallig nog een stel tijdens de wandeling. Wel veel japanners en engelsen.

Moet stoppen, tot horens.


Dag 10-12: Abel Tasman National Parc

Hallo allemaal,

Regende het tijdens het typen van de vorige mailtjes, deze keer schijnt de zon. Vanaf gisteren hebben we zonnig weer en de voorspellingen voor de komende dagen zijn goed. Eergisteren zijn we in Motueka aangekomen, vlak bij het Abel Tasman park. De planning was om hier te gaan kayakken, maar aangezien we niet echt wisten hoe goed het weer zoe zijn en we een hele dag in de regen kayakken wel erg lang vonden, hebben we besloten om te gaan zeilen. En wel een "learn to sail" trip. Maar het weer werd zo goed, dat we eigenlijk weinig van het zeilen hebben geleerd, het was veel te lekker om eindelijk weer eens in de zon te zitten en te genieten. Daarnaast moesten we natuurlijk van onze luxe positie genieten, want het was een heuze privetocht. We waren namelijk de enige passagiers op de katamaran (normaal kunnen er zo'n 16 personen op). De omgeving was erg mooi, zeker nu er strak blauwe luchten te zien waren. Mooie baaien met gouden stranden gezien. Zelfs zeehonden gezien, maar moesten wel erg goed kijken om ze te kunnen onderscheiden van de rotsen. Daarnaast ook pinguins gezien en naar holen van pinguins gezocht. Helaas was het enige wat we tegenkwamen een enorme stank.

De kust bij het Abel Tasman Park

Vandaag zijn we naar Farewell Split gereden, een duinenrij van ruim 20 km lang, die als een schiereiland de zee insteekt. Erg mooi, en ook de omgeving ernaar toe was erg mooi ( we worden onderweg telkens weer verrast door de mooie uitzichten en het landschap). Dus weer vele foto's gemaakt (stand van zaken: Alwin bijna 4 rolletjes en Chantal 3, dus het gaat jullie nog een hoop tijd kosten om deze allemaal te bekijken en Aldwin heeft bij terugkomst nog een leuk verhaal over een koe te vertellen). Onderweg ook de Pu Pu Springs bezocht, vooral de omgeving hiervan was erg mooi, de springs zelf kwamen in een meer naar boven, waardoor je ze niet heel erg goed kon zien.

Morgen vertrekken we verder zuidwaarts, richting Hokatiki (aan de westkust) en daarna zijn we van plan om richting de gletsjers te gaan. Daarover onze volgende mail. Erg leuk is dat we bij de hostels weer dezelfde mensen tegenkomen, iedereen gaat de zelfde richting op. De sfeer is ook erg goed in de hostels, als een tweede thuis. De hostels zijn erg goed, alleen de eerste was wat minder, vrij oud. Maar het wordt telkens luxer en de prijs blijft hetzelfde. Momenteel zitten we in een hostel waar we 's avonds verse muffins krijgen!!! Erg lekker. Tot nu toe nog weinig Nederlanders tegengekomen, dus we wanen ons echt in het buitenland.


Dag 13-16: Hokatiki/Fox/Arthur´s pass/Christchurch

Hallo allemaal,

Hier dan weer een mail van ons.

De laatste keer dat we mail hebben gestuurd was vanuit Motueka (Abel Tasman national Park). Donderdag zijn we vertrokken vanuit Motueka naar Hokatika (aan de westkust). Onderweg hebben we een zeehondenkolonie bij Cape Foulwind (bij Westport) bezocht. Erg veel zeehonden gezien (wat een leven hebben die beesten: de hele dag lekker zonnen). Daarna zijn we langs de Pancake rocks en de Blowholes gegaan, bij Punakaiki, gegaan. Erg mooi en indrukwekkend.

In Hokatiki aangekomen zijn we naar de Blue Spur lodge (Senay was dit het juiste hostel?) gereden, gelegen op een heuveltop. Het uitzicht viel hier helaas tegen door de wolken. De volgende dag doorgereden naar Fox Glacier, waar we 's middags een gletsjertocht hebben gemaakt, onder begeleiding van een gids. In deze plaats ook in een hostel geslapen wat erg tegenviel!!! Niet bepaald schoon en het huis werd geterroriseerd door een groepje Engelsen. Dus daar weer snel vertrokken."s Avonds hebben we de koppen bij elkaar gestoken (zonder de Engelsen) en besloten niet verder naar het zuiden te gaan. Eigenlijk wilden we nog naar Milford Sound, maar aangezien dit nog ontzettend veel kilometers reizen is, en onze tijd beperkt is, hebben we besloten dit punt van onze reis te schrappen en vanaf nu weer richting het noorden te gaan.

Fox Glacier

Zaterdag (de volgende dag) zijn we vertrokken van Fox Glacier naar Franz Josef, hier hebben we de gletsjer van een afstand bekeken (Aldwin van heel dichtbij, wat een pijnlijke enkel bij hem heeft veroorzaakt - teveel en te snel gelopen). Nu zit een lange wandeling er dus tijdelijk niet meer in.

Vanaf Franz Josef naar Arthur's Pass (de pass tussen de oost en westkust) vertrokken. Hier hebben we overnacht in een cottage. Erg gezellig, met open haard (was nog erg moelijk aan te krijgen!). Een carriere als pyromaan zit er voor ons beiden dus helaas niet in.

En dan zijn we nu aanbeland bij vandaag: vanmorgen zijn we vertrokken naar Christchurch. Onderweg was de omgeving onzettend mooi: overal waar we keken zagen we witte bergtoppen. Chantal, die reed, werd gek van elk verzoek tot een fotostop. Vanmiddag in Christchurch aangekomen. Onze activiteiten beperken zich vanmiddag tot winkelen, internetten, eten en het beklimmen van de toren van de Kathedraal. Vanavond krijgsberaad wat we de komende dagen gaan doen. We zullen jullie binnenkort verrassen..............

PS Mirjam, kun je mij niet op de hoogte houden van de Expeditie Robinson-ontwikkelingen ipv Mabel-gossips. Ik ken nog iemand die dit ook heel graag wil weten.

PS2: JJ, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Was je verjaardag niet vergeten, maar ben wel mijn datumbewustzijn ondertussen verloren. Krijgen we nog een groot feest???


Dag 17-20: Akaroa/Kaikoura

Hallo!

De afgelopen dagen hebben in het teken gestaan van walvissen en dolfijnen, maar ook zeehonden. vanuit Christchurch zijn we richting Akaroa vertrokken (maandag). Hier verbleven we in een lodge in de bergen, vlak bij Le Bons Bay. De weg hier naar toe was erg mooi. De weg ging in eerste instantie stijl omhoog, maar op de top hadden we een prachtig uitzicht op de baai bij Akaroa. Op de achtergrond een strakblauwe lucht, met wolkenslierten die net de bergen over kwamen en de baai in dreven. Het was als een ansichtkaart. Helaas moesten we daarna door deze wolken heen, waardoor het zicht duidelijk wat minder werd (zeg maar gerust enkele meters). Opeens was er van het zonnige weer niets meer over en bevonden we ons voor ons gevoel in Nederland.

Christchurch

Nadat we onze bagage hadden gedropt zijn we naar Akaroa gereden. Tijdens deze rit die stijl naar beneden ging, begon onze auto weer eens erg te stinken (erger dan alle andere keren hiervoor). Dit keer begonnen we ons toch enige zorgen te maken. de handrem kon het niet zijn, die hadden we netjes naar beneden gedaan (dit zijn we wel eens vergeten). Een backpacker die ook in onze lodge zat was de eerste die ons de beginselen van het rijden met een automaat in de bergen uitlegde. Ons rijgedrag verklaarde de stank. Wisten wij veel wat de L en 2 betekenden en waarvoor je deze moest gebruiken! We besloten dus de volgende dag maar even naar de garage te gaan. (volgende dag bleek er geen schade te zijn, de rem bleek nog goed te werken, ondanks dat de velgen volledig zwart geworden waren). ' s Avonds hebben we met alle gasten van het hostel gezamelijk gegeten. Aangezien we ons in the middle of nowhere bevonden, was er geen restaurant in de buurt en in het hostel was er de mogelijkheid om mee te eten.

Dinsdag hebben we een boottochtje gemaakt met de eigenaar van het hostel, Gary, en een aantal andere gasten. We gingen naar Le Bon Bay, waar we de zee op gingen op zoek naar dolfijnen (Hectors dolphins). Deze hebben we inderdaad gezien, kwamen vrij dicht langs ons bootje heen. Ook een zeehond gezien en in een aantal grotten gevaren. 's Middags zijn we doorgereden naar Kaikoura. Hier nog een zeehondenkolonie bezocht, maar i.p.v. op 5 meter afstand van de zeehonden te kunnen komen (wat de borden aangaven) was het zeker 50 meter.

Woensdag hebben we een Whalewatch tour gemaakt. Helaas was dit een erg jachtige tour. Tijdens het varen moest je op je stoel blijven zitten om vervolgens, als er een walvis werd gesignaleerd, naar het dek te racen en een foto te maken. Helaas zagen we slecht een klein gedeelte van de walvis (allen de bovenkant, en de staart als het weer onder dook). Hierdoor had je niet echt het idee dat daar zo'n enorm beest lag. In totaal hebben we 3 walvissen gezien. Op de terugweg zijn we nog gestopt om dolfijnen (husky dolphins) te bekijken.

Vandaag was het vroeg opstaan, want om 8.30 hadden we 'swimming with dolphins' gepland. Na het aanpassen van de wetsuits vertrokken we met een bus naar de boot. Daar was het wachten tot er dolfijnen werden gesignaleerd en dan zo snel mogelijk het water in. Tijdens het zwemmen hebben we een aantal dolfijnen van dichtbij kunnen bewonderen en na afloop was er de gelegenheid om foto's te maken vanaf de boot. Nu zijn we weer teruggereden naar Picton. Onderweg nog gestopt bij een zeehondenkolonie, die gewoon vanaf de weg te bewonderen was. Een groot aantal zeehonden was hier aan het zonnebaden. We geven ze geen ongelijk, want wij hebben dit de afgelopen dagen ook gedaan. Sinds we uit Arthur's Pass zijn vertrokken kunnen we in t-shirts rondlopen. Helaas wordt het weer nu weer slechter; de verwachtingen voor morgen zijn duidelijk minder en de eerste wolken zijn nu al te zien. Al met al kunnen we dus zeggen dat elke dag op het zuidereiland een verassing was. Zeker de moeite waard (dus als jullie nog geen vakantieplannen hebben voor volgend jaar...).

Vanavond gaan we nadenken wat we de komende dagen gaan doen. Morgen gaan we in ieder geval de overtocht van het zuiereiland naar het noordereiland maken. En wat we daar hebben gedaan lezen jullie wel in de volgende mail.


Dag 21-23: National Parc Tongariro/Taupo

Hello folks,

We waren gebleven in Picton. Vrijdag met de ferry over naar wellington. We werden daar verwelkomd door grauwe luchten, kou en regen (hetzelfde toen wij de oversteek naar het Zuidereiland maakten).

Doorgereden naar national Park Tongariro, waar we ook op de heenreis waren gestopt. De volgende ochtend (zaterdag) na het lezen van het weatherreport hebben wij de stoute schoenen aangetrokken en zijn wij de berg bij Whakapapa opgereden, op naar ons eerste ski avontuur. Na enige hectiek bij het passen van alle benodigheden en de aanschaf van handschoenen, de skilift naar boven genomen. We hebben skiles gevolgd en na de les nog de nodige afdalingen op de zwarte piste gemaakt. We vonden het geweldig en zeker voor herhaling vatbaar. Hierna doorgereden naar Turangi (Taupo was vol ivm labour weekend, nooit drukke wegen gehad, maar voor het eerst wel).

Vandaag naar Taupo gereden naar ons hostel. Onderweg niet alleen het meer vanaf de weg bekeken, maar ook vanuit de lucht. Wij zijn intussen echte thrill-seekers geworden, dus het zoeken van nieuwe uitdagingen wordt een challenge op zich. Vandaar dat we dachten dat skydiven wel iets voor ons zou zijn. Met enige kriebels in onze buik de afslag richting Taupo Airport genomen. Na een ultrakorte instructievideo en het passen van geschikte kleding het vliegtuigje (samen met nog 2 anderen) ingestapt om vanaf een hoogte van 12000 feet (ongeveer 4000 m) naar beneden te springen. Na een vrije val van ongeveer 45 seconden werd de parachute (gelukkig) geopend. We zijn (mede dankzij het feit dat we een tandemsprong maakten) op de grond aangekomen zonder belangrijk lichamelijk letsel (onze oren zitten nog steeds dicht en Aldwin was een beetje misselijk omdat de instructeur liever cirkels vloog dan lange ovalen)(De instructeur heb ik teruggepakt door op de grond over hem heen te vallen). Chantal palmde haar instructeur in en mocht zelf sturen. Na deze ervaring, video en certificaat rijker doorgereden naar ons hostel in Taupo waar we nu aan het bijkomen zijn (van een enkele sprong heeft het lichaam kennelijk wat hersteltijd nodig).

Het vliegtuig in..........

Morgen gaan we richting Waitomo Caves (grotten gevuld met glimwormen. Moeten nog wel even met elkaar rond de tafel hoe we die grotten/glimwormen gaan benaderen. De mogelijkheden zijn legio: bootje, lopend, raftend op een rubberen band of abseilend. Wordt vervolgd.


Dag 24-27: Raglan/Auckland

Hallo allemaal,

Hier dan onze laatste gezamelijke mail. Onze vorige mail hebben wij vanaf Taupa gestuurd. Vanaf hier zijn we richting de Waitomo Caves vertrokken. Onderweg zijn we gestopt bij Craters of the moon. Dit thermische landschap was erg indrukwekkend: overal waar je keek kwamen rookpluimen uit de grond. Ook waren er borrelelnde modderpoelen. Ook gestopt bij een Thermal Powerstation, waar gebruik wordt gemaakt van de natuurlijke energie.Aangekomen bij Te Kuiti (vlak bij de Waitoma Caves) waren we allebei erg moe, dus de rest van de middag hebben we niets meer ondernomen.

De volgende dag stond Cave rafting gepland. Helaas had Aldwin's lichaam hier geen zin in en besloot ziek te worden.Voor alle duidelijkheid: dit had geen psychische oorzaak, maar duidelijk een lichamelijke (een gastroenteritis)!!! (oke, de moelijke termen komen van Aldwin vandaan). Dus Chantal stond er deze dag helemaal alleen voor. Aangezien het daar nog vrij rustig was en Chantal geen zin had om een prive rafting-trip te gaan maken, heeft zij een boot en wandeltocht door deze Caves gemaakt.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Raglin (kustplaats, bekend ivm de surfstranden) We hadden erg geluk met het weer deze dag. Vanuit Raglan de Bridal Veil Fall bekeken, een waterval van 55 meter hoog in een tropisch regenwoud. Erg mooi en indrukwekkend. Later op de middag nog even naar het strand geweest, maar dit was minder bijzonder en mooi.Vandaag in Auckland aangekomen, voor een 1-daagse trip.

Bridal Veil Falls

Morgen gaan we weer terug naar Waihi. En dan zit zaterdag Aldwin's vakantie er al weer op......